Mam ogromny problem. Jestem macochą. Dziecko mojego męża z poprzedniego związku zachowuje się dziwnie. Ma 6 lat, jest bardzo nieśmiała, nie rozmawia w przedszkolu z nikim oprócz jednej koleżanki, mimo iż chodzi tam już kilka lat. Nie mówi dzień dobry ani dziękuję. Odzywa się tylko do wybranych osób tj do ojca, babci, gdy tylko pojawi się obca osoba dziecko w momencie przestaje mówić. Nie bawi się ze swoimi rówieśnikami. Zachowuje dystans w stosunku do otoczenia. Na podjęte próby nawiązania z nim kontaktu reaguje niekiedy ucieczką, wybuchami spazmatycznego krzyku. Jest bardzo lękliwa, boi się nawet obcinania paznokci, kąpieli - histeryzuje przy tym. Do ojca mówi szeptem. Jest przy tym inteligentna. Mąż zasięgnął porady w poradni, ale tam stwierdzili, że to jedynie nieśmiałość i lękliwość... Uważam, że to nie jest tylko to, z dzieckiem dzieje się coś złego. Nie potrafi nawiązać kontaktu z otoczeniem, z rówieśnikami... Co będzie jak pójdzie do szkoły skoro nie rozmawia w przedszkolu z paniami, tylko z jedna koleżanką? Dodam jeszcze, że jest nerwowa, jak coś jej nie wychodzi wybucha złością i furią, chce mieć wszystko dla siebie. Błagam o poradę!

Dora