Witam,
jestem matką chłopców bliźniaków. Urodzili się przez cesarkę w 38 tc., dwa i pół roku temu. Obydwaj dostali 10 pkt. Jednak jest znaczna różnica w ich rozwoju. Staś pierwszy zaczął siadać, biegać, mówić. Szybko zapamiętuje czytane mu wierszyki, liczy, śpiewa piosenki, odpowiada zdaniami. Natomiast Jaś wszystko robił dużo później. Od piątego do dziewiątego miesiąca uczęszczaliśmy na rehabilitację, skierowanie dostaliśmy od pediatry, ponieważ Jaś nie chciał się przekręcać, nie lubił leżeć na brzuchu i miał trudności z podnoszeniem główki. Na brzuch zaczął się przekręcać w dziesiątym miesiącu. Z czasem zaczął raczkować i chodzić w wieku 18 miesięcy. Dodam, że od drugiego miesiąca buja się w pozycji leżącej na plecach, rączki chowa pod brodę i głowę odchyla do tyłu. Robi to w każdej wolnej chwili, również nocą podczas snu. Przestaje się bujać kiedy ktoś mu zaproponuje ciekawsze zajęcie, ale jest to coraz trudniejsze. Od kilku miesięcy szczypie mnie w sytuacji kiedy się przytulamy, zauważyłam, że szczypie delikatnie też siebie głównie w szyję. Nie lubi oglądać bajek, ma tylko kilka ulubionych piosenek. Tańczy, nuci, nie bawi się zabawkami, ale uwielbia robić pranie i przyglądać się pralce podczas pracy, obsługiwać wszystkie urządzenia kuchenne. Lubi bawić się z dorosłymi w berka, dużo się śmieje, przytula i daje buziaki. W przeciwieństwie do brata nie mówi. Na mnie mówi "Ma", daj "da", "nie". Potrafi wymawiać różne sylaby "baba", "tata", ale nie kieruje tego do konkretnych osób. Komunikuje się z nami przez pokazywanie, wydaje przy tym nic nie oznaczające dźwięki. Byłam u dwóch neurologów, ale nie stwierdzili oni żadnych zaburzeń. Miał również badany słuch z dobrym wynikiem. Proszę o poradę co powinnam robić.

Luiza