Witam serdecznie! Mój niespełna 3-letni synek, 4 dni temu siedział z mężem na balkonie w chwili, gdy zaczynała się burza. Był świadkiem jak piorun uderza w oddali, w lesie, w drzewo, które się zapaliło i szybko poleciał w górę dym. Bardzo to przeżył. Ciągle do tego wraca, pokazuje to miejsce, każdej napotkanej osobie próbuje to zdarzenie opowiadać. Od tego dnia boi się sam przebywać na balkonie, boi się iść sam do pokoju po zabawki, ogólnie boi się sam zostawać w jakimkolwiek pomieszczeniu, ciągle domaga się obecności, któregoś z nas rodziców, bądź starszej o 9 lat siostry. Zasypia niespokojny, koniecznie przy otwartych drzwiach (zarówno w dzień, jak i wieczorem, czego wcześniej nie było), budzi się z płaczem. Ciągle jest poddenerwowany, niespokojny, płaczliwy, szukający bezpiecznego azylu w postaci naszej obecności, rąk, czy tulenia się. Niepokojące bardzo są również wymioty, co wieczór od tego zdarzenia...Jak mogę pomóc swojemu dziecku? Bardzo się boję, by to traumatyczne przeżycie nie wywołało głębszych problemów psychosomatycznych mojego małego człowieczka...Próbowałam z nim rozmawiać, pokazywać, że nic się nie dzieje, że wszystko już zgasło, że burzy nie ma, ale na nic się to zdaje, dziś nawet nakrzyczałam na niego, gdy znów sprowokował wymioty, ale obawiam się, że tylko pogorszyłam sytuację... Proszę o pilną poradę!
Małgosia