powtórz znów słyszane niegdyś słowa
jak wiatr jak wiatr
jak kamień

kolacja w nędznej chałupie
trzeszczące drwa
zamieć
wełniana chusta i
cichy akordeon

jego zęby połyskują w ciemności
drży wystraszone przez mrok ciało
tylko sen nas dzieli
tylko śnieg
nas łączy

powtórz mi słowa kołysanki
jak wiatr jak wiatr
jak kamień
jak gorejący kamień
mamo

milczące wnętrze muszli
tylko spojrzenie
uśmiech
jak wiatr jak wiatr
jak daleka kamienna
melodia
która nas chroni

/Alvydas Šlepikas/