To zabawne - jako dzieci wierzymy, że możemy zostać, kim chcemy, znaleźć się tam, gdzie zapragniemy, bez ograniczeń. Oczekujemy czegoś niezwykłego, wierzymy w magię. Potem dorastamy i mijają lata niewinności. W nasze życie wkrada się rzeczywistość i nagle zdajemy sobie sprawę, że nie możemy zostać tym, kim chcemy, i musimy się zadowolić czymś pośledniejszym. Dlaczego ludzie przestają w siebie wierzyć? Dlaczego pozwalają, aby ich życiem rządziły fakty, liczby - wszystko, tylko nie marzenia?
“Dzieci są jak miarki czasu, które masz zawsze przed oczami i których ...”
“Każda matka powinna mieć świadomość, że jeśli odpowiednio wychowa dziecko, jeśli ...”
“Dzieci kocha się nie dlatego, że ...”
“Starzy ludzie i dzieci wiedzą, jak żyć. Ci, którzy stoją na początku i na ...”
“Dzieci nie pojawiają się na świecie z załączoną instrukcją obsługi. Samemu ...”
“Szczęśliwi, którzy nauczyli swoje ...”
“Weź życie w swoje ręce - w końcu jest ono twoje. ...”
“Nie śpiesz się do dorosłości. Staraj się pozostać chłopcem tak ...”