Pomysł utworzenia muzeum łowieckiego zaczął krystalizować się w latach siedemdziesiątych.

Polski Związek Łowiecki rozpoczął rozmowy z ówczesnym Dyrektorem warszawskiego Muzeum Narodowego prof. Stanisławem Lorentzem, który zaproponował lokalizację placówki na terenie Łazienek Królewskich, które kiedyś były Zwierzyńcem.

Ważną częścią działalności Muzeum było i jest organizowanie wystaw czasowych przyrodniczych, dokumentalnych czy też przedstawiających dzieła sztuki tematycznie związane z łowiectwem i jeździectwem. Prezentowane były one zarówno we własnej siedzibie jak i w placówkach muzealnych w kraju i za granicą: w Szwecji, Francji, Szwajcarii, Austrii, Finlandii, Belgii, NRD, ZSRR, Czechosłowacji i na Węgrzech. Ze względu na swój profil - połączenie problematyki łowieckiej i jeździeckiej, co jest historycznie uzasadnione - Muzeum stanowi unikat nie tylko w skali krajowej ale i europejskiej. Pierwsze eksponaty zostały przekazane przez PZŁ jako bezterminowe depozyty, później nastąpiły zakupy, były również darowizny. Dziś Muzeum posiada ponad 10 tysięcy eksponatów, z których wiele ma znaczną wartość poznawczą i materialną.