Strach to jedna z naturalnych reakcji i emocji organizmu. Kiedy jednak przeradza się w coś poważniejszego? I jak go pokonać? 

Czym jest strach?

Strach to jedna z najbardziej pierwotnych i naturalnych reakcji naszego organizmu na sytuacje niosące ze sobą ryzyko zagrożenia. To bardzo istotne i przydatne uczucie, które zakorzenione jest w naszym instynkcie przetrwania. W najbardziej podstawowym znaczeniu strach pomaga nam ochronić się przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Pod wpływem strachu w naszym organizmie wzrasta poziom kortyzolu i adrenaliny, które przygotowują nas do ucieczki lub walki. Wyróżniamy kilka rodzajów strachu, do których należą m.in. strach biologiczny, społeczny i moralny. Wszystkie one mają na celu ochronę naszego organizmu przed różnymi odmianami zagrożeń. 

Czego boją się dzieci?

Najmłodsi odczuwają lęk silniej i częściej niż my. Warto mieć jednak świadomość, że w zależności od wieku i stopnia rozwoju dzieci boją się zwykle podobnych zjawisk.

Dzieci w wieku 2-5 lat odczuwają lęk przed:

• hałasem
• ciemnością
• zwierzętami
• rozstaniem z rodzicami
• zmianami
• obcymi

Dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym obawiają się zwykle:

• trudności w nauce
• braku akceptacji ze strony rówieśników
• choroby/śmierci rodziców
• zmiany środowiska
• zjawisk nadprzyrodzonych (duchów, potworów)
• zjawisk atmosferycznych

Przezwyciężanie dziecięcego strachu

Mimo że konieczny, strach bywa też zgubny. Lęk przestaje być przydatny, gdy zaczyna utrudniać nam codzienne funkcjonowanie. Kiedy strach Twojej pociechy przybiera na sile i coraz mocniej wpływa na jej rozwój lub samopoczucie, pora na reakcję. Przezwyciężanie lęku powinno odbywać się w trzech etapach, którymi są: rozmowa, zidentyfikowanie źródła problemu i oswajanie strachu. Istnieje wiele praktycznych technik, które mogą nam w tym pomóc.

Razem z dziećmi możecie:

• napisać list do ich lęku
• spryskać pokój “magicznym” spray’em, który ochroni dzieci przed źródłem strachu
• zacząć rozmawiać z ich lękiem
• czytać bajki terapeutyczne
• spróbować popatrzeć na strach jak na przyjaciela
• popracować nad poczuciem własnej wartości
• przećwiczyć techniki uważności, które pomogą dziecku skupić się na teraźniejszości, a nie swoim lęku