„Ziemia (P)oddana” to nowa wystawa w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, której kuratorami są dzieci.

 

Porusza bardzo istotne kwestie kondycji naszej planety i relacji człowieka z naturą.

Wystawa stanowi podsumowanie niemal rocznego procesu, dla którego punktem wyjścia był projekt „Punkty Widzenia. Młodzi o Triennale” angażujący młodych (od 8 do 14 lat) ludzi i ich świeże spojrzenie na dzieła prezentowane na 16 Międzynarodowym Triennale Tkaniny – najważniejszej imprezie związanej z tkaniną artystyczną. Podczas cyklu warsztatów dzieci pod okiem edukatorów poznawały tajniki pracy kuratora, fotografa, grafika, krytyka i wydawcy, uczyły się opisywać i interpretować dzieła sztuki, dzieląc się z innymi swoim punktem widzenia. Następnie samodzielnie przygotowały katalogi w oparciu o prace, które poruszają tematy według nich najistotniejsze – dotyczące wpływu działalności człowieka na naszą planetę.

 

 

Tak zrodził się pomysł na wystawę „Ziemia (P)oddana” przekazującą głos młodego pokolenia – mieszkańców Ziemi zatroskanych o losy świata, w którym żyjemy. Idea wystawy zogniskowania jest wokół ośmiu tematów: ziemi, wody, powietrza, człowieka, fauny, flory, miasta/przemysłu i filozofii, które rozpoczynają szerszą dyskusję – czy jako ludzie mamy prawo do niczym nieograniczonego zarządzania zasobami Ziemi i jakie tego konsekwencje będą musiały ponieść przyszłe pokolenia?

 

 

"Oddaliśmy głos dzieciom, które w swojej naturalnej ciekawości świata i niczym nieograniczonej wyobraźni poszukiwały odpowiedzi na ważne, egzystencjalne pytania – jakie relacje łączą nas z naszą planetą, czy ziemia jest nam poddana, czy możemy ją bez umiaru eksploatować, a może mamy wobec niej również zobowiązania?" - mówi Magdalena Gonera, pomysłodawczyni i koordynatorka projektu.

 

"Współpraca z dziećmi była dużym wyzwaniem, ale jest też niesamowitą przygodą. Chcieliśmy poznać ich punkt widzenia, dając im całkowitą swobodę w wyrażaniu swoich pomysłów. My przekazaliśmy im tylko odpowiednie narzędzia i warsztat pracy. Reszta należała do nich" – dodaje opiekunka projektu. Dzieci samodzielnie wybrały i zinterpretowały dzieła artystyczne, które znalazły się na wystawie, uzupełniając je przygotowanymi przez siebie obiektami i komentarzami. Z tego niezwykłego zestawienia wyłania się obraz współczesnego świata – zagrożonego przez niszczycielskie działania człowieka. Jednak pomimo wielu zagrożeń, jest nadzieja, że głos dzieci zostanie wysłuchany i może nie jeszcze jest za późno.

 

 

"Lubię kamienie. Są różne, tak jak ludzie. Gdy potrzemy krzemieniem o krzemień, pojawi się iskra. Aby ratować naturę, też potrzeba takiej iskry. Kogoś, kto zmotywuje innych do działania. Razem możemy coś zmienić" - tak 8-letnia Nadia, jedna z uczestniczek projektu, interpretując dzieło, zachęca nas do aktywności. Wystawa, mimo że współtworzona przez dzieci, nie jest skierowana tylko do młodych odbiorców. Jej adresatami są również dorośli, którzy od dzieci mogą się wiele nauczyć.

 

Zgodnie z duchem wystawy organizatorzy zdecydowali, że materiały do budowania przestrzeni i obiektów pochodzić będą w dużej mierze z odzysku bądź z darów (materiały budowlane po minionych ekspozycjach, śmieci, meble). Drukowane materiały promocyjne zostały zastąpione własnoręcznie wykonanymi plakatami wykorzystującymi niezadrukowane strony plakatów z poprzednich wystaw, a tradycyjne zaproszenia zamieniono na ręcznie stemplowane ulotki wykonane z papieru samorosnącego, który można potem zasadzić w ziemi.

 

Otwarcie wystawy planowane jest na 17 października 2020.