Rewelacja! Tak podsumować można najnowszy spektakl Teatru Arlekin w reżyserii Anny Nowickiej. Mowa oczywiście o Kocie w butach.

Historia wszystkim znana. Młynarczyk dostał w spadku kota. No tak…ale jakiego kota!
Trzeba wiedzieć, że był to Kot czarny jak smoła a przy tym zupełnie niezwyczajny…i jak na kota nie przystało wcale nie leniwy. Oj ile się biedaczek natrudził aby Młynarczyka ożenić z piękną królewną…

W skrócie:

O scenografii: Odjazdowa!
O grze aktorskiej: Urzekająca!

W paru zdaniach:

Kot w Arlekinie (w tej roli Marcin Marzec) chadza z gracją w czerwonych glanach i śpiewa urzekające rockowe piosenki. A jakie ma dobre serce;)…znaczy pomysły ma dobre.
Król... no cóż... jak to król, ma wspaniały tron (jak zobaczycie - potwierdzicie, że jest wspaniały) i z jego wysokości dogląda swego królestwa…
Królewna Kryzia (Agata Butwiłowska) jest nie do przeoczenia z powodu swych wspaniałych włosów barwy marchewki…
Młynarczyk (Bartek Brożyna) stara się nie rzucać w oczy (jest wtedy bardzo pocieszny) i posłusznie wypełnia polecenia swego Pana…znaczy chciałam napisać Kota.

A nieco dłużej:

Wspaniała rola Marcina Marca! Kot śpiewa, robi fikołki i zawsze spada na cztery łapy!
Niezrównane kreacje (a uwierzcie jest ich kilka!) Agaty Butwiłowskiej i Bartka Brożyny! A jak oni śpiewają !

Niesamowita pomysłowość jeśli chodzi o wykorzystanie lalek teatralnych- genialne zające i kapitalne kury!
Wykonanie lalek – arcydzieło!
Muzyka daje czadu!

Rozśpiewany spektakl z dużą dawką świetnego humoru. Nie zabraknie też magii. Przesłanie uwidocznione na koniec: Warto być sobą!

Miało być dłużej… ale nie chcę Was zanudzać! Tego, co się dzieje na scenie w Kocie w butach nie da się opisać słowami! To trzeba przeżyć!