Dzień dobry Pani Profesor.
Jestem tatą 2,5-letniego Krzysia. Krzyś jest ruchliwym, żywiołowym, uśmiechniętym oraz bardzo ciekawym świata dzieckiem. Zauważyliśmy z żoną ok miesiąca temu, że nasz synek zaczął się jąkać. Bardzo nas to zmartwiło, dlatego postanowiłem napisać do Pani, aby zaciągnąć porady. Oto przykłady wymowy niektórych słów: 'tuuutaj, nieee maaa, pstryyyknąć, iiinny, pooobawimy się, maaaska, przyyyyyczepka'. Zamiast słowa 'zła' mówi 'ła'. Wcześniej częściej powtarzał pierwsze sylaby słów, np. ma mama, teraz bardziej przeciąga samogłoskę w środku danego wyrazu. Wcześniej mówił ładnie, nie sprawiało mu problemu budowanie zdań. Teraz jakby unikał powiedzenia jakiegoś słówka z obawy, że nie wypowie. Woli wskazać rączką o co mu chodzi. Czy należy poprosić wtedy dziecko, aby spróbowało powiedzieć czy dać spokój. Pani Profesor, jakiej terapii użyć, od czego zacząć jego leczenie? Jesteśmy załamani, szczególnie żona, dlatego ja postanowiłem zwrócić się o pomoc do Pani. Jesteśmy z Łodzi, bylibyśmy gotowi zwrócić się o wizytę osobistą nawet do Pani Profesor, aby tylko pomóc synkowi. Czy można zapisać się na jakieś konsultacje? Chciałbym zapytać ile taki stan rzeczy może potrwać, kilka, kilkanaście tygodni/miesięcy?
Jakich zasad przestrzegać, żeby wyciszyć dziecko? Czy Krzyś musi spać jeszcze w dzień? W nocy śpi od 9,5 do 11 godz. Jakie zabawy ruchowe, edukacyjne poleciłaby Pani? Ile może dziennie bajek oglądać? Staramy się puszczać jak najmniej, ale nie zawsze jest to możliwe. Krzysio jest chłopcem praworęcznym, czy trzeba uczyć go już w jego wieku prawidłowo trzymać kredkę/długopis?

Pani Profesor, kilka tych pytań nasunęło się w mojej głowie, mam nadzieję, że nie pogniewa się Pani o to.

Pięknie dziękuję za każdą dobrą radę, będzie ona dla mnie i dla żony bardzo cenna. Ale najbardziej myślę, że dla naszego synka.

Pozdrawiam ciepło

Pytanie przesłał Pan Stanisław