Witam,

jestem mamą 5-letniej dziewczynki, która już od prawie 3 lat chodzi do przedszkola. Córka rozwija się bardzo dobrze, potrafi już czytać pojedyncze słowa i zaczyna też pisać – robi to bardzo chętnie, nie musimy jej do tego namawiać. Bardzo lubi rysować, tańczyć i śpiewać. Lubi bawić się z dziećmi, ale jeśli chodzi o jej emocje to obserwujemy, zarówno my jak i nauczycielki, kilka problemów w tej sferze: córce dosyć często zdarzają się sytuacje kiedy robi przykrość innym dzieciom, np. ostatnio podczas zabawy w głuchy telefon nie mogła zrozumieć co mówi do niej chłopczyk z innej grupy, który ma problemy z wymową; córka nieładnie go potraktowała przy całej grupie, chłopcu zrobiło się bardzo przykro; potrafi zrobić przykrość koleżankom, które z tego powodu płaczą. Czasami chce wykluczyć inne osoby z zabawy, chce narzucać swoje reguły zabawy, dopuszcza albo zabrania dziecku wejście do zabawy.
Z drugiej strony często mówi, że jej się coś nie uda, że czegoś nie umie (wydaje mi się, że ma niskie poczucie własnej wartości). Boi się wielu sytuacji, często przed pójściem do sali w przedszkolu płacze (mówi mi, że nie lubi być sama, a jest sama kiedy musi przejść korytarz do swojej sali); boi się nowych grup. Na placu zabaw sama nigdy nie podejdzie do obcego dziecka i nie zacznie spontanicznej zabawy, nie wyciągnie ręki do zapoznania się.
Dużo z córką rozmawiamy odnośnie jej zachowań w przedszkolu, panie nauczycielki też. Córka jest świadoma i często jest jej smutno z powodu swojego zachowania, ale najwyraźniej nie może nad nim zapanować.
Chciałabym córce pomóc, bo boję się, że takim zachowaniem będzie miała problemy w grupie. Proszę o podpowiedź jak mamy pracować z córką, co robić, żeby poprawić jej relacje w grupie i własną ocenę?

Ela