Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Rozkojarzenie 9-latka

Dzień dobry,

mój 9-letni syn ma problemy z rozkojarzeniem. Objawia się to np.: bałaganem na biurku podczas odrabiania lekcji, tym że zacznie jedną rzecz a następnie ją przerywa, bo coś sobie przypomniał nagle. O pracy domowej lub rzeczach na technikę przypomina sobie, jak kładzie się spać, pomimo tego, że przypominam mu przy pakowaniu na następny dzień. Ta są takie przykłady z życia rodzinnego, kiedy proszę go o wykonanie jakiejś czynności, a on zapomina, że ma coś w ręce i nie będzie w stanie tego zrobić. Obserwuje u niego taką swojego rodzaju nieporadność życiową, której u innych dzieci nie widzę. Dodatkowo, brzydko pisze i nie przykłada się do pisania w zeszycie. Mam wrażenie, że jest to większa nieporadność, niż u innych dzieci. Czy są na to jakieś ćwiczenia? Jego wypowiedzi przez to, że jest roztrzepany też nie mają ładu i składu, ma problem z napisaniem najprostszego zdania z polskiego. Kiedy pomagam mu w rozwiązywania zadania z polskiego ma problem z zapamiętaniem. Jest to tak nagminne, że on zapomina, co mu się mówi, tak że to samo zdanie powtarzamy 10 razy, później on przychodzi do nas ze łzami w oczach, że zapomniał. W takich sytuacjach zdarza nam się, że mąż i ja podnosimy głos. O dziwo, nauczyciele nie zauważają jego braków (w pierwszej klasie był na zajęciach kompensacyjnych jako 6-latek obowiązkowo), ale w kolejnych klasach nauczyciele powiedzieli, że nie ma problemów i nie musi chodzić. Podobnie oceniła pani pedagog. Uczy się dobrze 4 i 5, jedna uwaga to taka, że wolniej mu przychodzi np. wyjmowanie książek czy przepisywanie z tablicy, albo czegoś zapomniał. Najbardziej niepokoją mnie: niedojrzałość wypowiedzi w porównaniu do innych dzieci oraz roztargnienie, przez które zapomina lub czegoś nie robi. Czy można jakoś nad tym poćwiczyć? Ogólnie dziecko zdrowe 10/10 w skali Apgar, urodzony naturalnie, przed pójściem do szkoły poszliśmy prywatnie do psychologa czy na pewno się nadaje. Wszystko wyszło pozytywnie. Spędza nie więcej niż 1 godzinę przed telewizorem, bo zauważyliśmy że większa ilość wpływa negatywnie na poziom wypowiedzi, komputera nie ma i nie używa, bo się boimy, że też będzie źle na niego wpływał. Rozwija się prawidłowo, uczestniczy w zajęciach sportowych i matematyka zdecydowanie lepiej mu idzie w szkole. Jest wrażliwy, odnosi się do ludzi z szacunkiem, jednak jest zamknięty w sobie i kiedy pytam się, jak było w szkole, odpowiada tylko: dobrze. Prosiłabym o radę w sprawie jego nieporadności, jak mogę pracować z synem oraz jak wpływać na dojrzałość jego wypowiedzi. Dziękuję

Minia
Renata Trojan - Psychoterapeuta, specjalista terapii uzależnień, socjoterapeuta

Renata Trojan

Psychoterapeuta, specjalista terapii uzależnień, socjoterapeuta

Odpowiedź:

Witam Panią,


czytając Pani opis, przez chwilę miałam wrażenie, że pisze Pani o dwóch chłopcach. Tak, jakby Pani nieświadomie dokonała podziału na syna i ucznia. W pierwszej roli chłopiec jest nieporadny, rozkojarzony i niesamodzielny. W drugiej - według oceny nauczycieli - z małymi wyjątkami radzi sobie dość dobrze. Odniosłam też wrażenie, że chyba trudno Pani dostrzec jakieś pozytywne cechy u synka. Nawet to, że jest poprawa, że nie musi już chodzić na zajęcia kompensacyjne, a nauczyciele nie dostrzegają jego braków, Panią dziwi. Podobnie pozytywna opinia pedagoga i psychologa wydaje się budzić w Pani wątpliwości. Myślę, że dzieje się tak, ponieważ Pani widzi różnicę w zachowaniu syna w domu, w porównaniu z jego funkcjonowaniem w szkole. To Panią może niepokoić i frustrować.


Trudno jednoznacznie powiedzieć, z jakiego powodu syn zachowuje się nieporadnie w domu, a potrafi poradzić sobie w szkole, gdzie oczekuje się od dziecka większej samodzielności. Myślę, że warto byłoby skonsultować się z psychologiem dziecięcym, który z Państwa udziałem pomoże rozpoznać przyczynę tej sytuacji. Uzupełnieniem i kontynuacją takiej diagnozy jest zwykle praca mająca na celu wprowadzenie zmian w funkcjonowaniu nie tylko syna, ale także pozostałych członków rodziny. Może ona przyjąć formę poradnictwa i konsultacji lub psychoterapii.

 

Pozdrawiam,
Renata Trojan


Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze


Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć