Szanowna Pani Profesor,

od dwóch miesięcy pracuję (mam wykształcenie pedagogiczne, pracuję jako asystent rodziny) z dziewczynką , która ma stwierdzoną w poradni pedagogiczno - psychologicznej afazję rozwojową (choć wiem,że nie ma takiego terminu) i dyspraksję rozwojową. Od dwóch tygodni pracuję z nią z płytami "Słucham i uczę się mówić" - rzeczowniki część pierwsza i druga. Dziewczynka świetnie wymawia samogłoski i spółgłoski, wyrazy dźwiękonaśladowcze, wykrzyknienia także dość dobrze. Zaczęłyśmy pracę od rzeczowników. Dziecko chętnie pracuje jest komunikatywne. Oprócz tego układa puzzle, klocki (mniej chętnie). Zaczęłam jej czytać bajki z dialogami. Problem z jej skupieniem uwagi na dłużej podczas czytania (czytam ok. 5 minut). Oprócz tego nauczyłam ją mówić kolory podstawowe. Zaczyna rozumieć różnicę w l. pojedynczej i mnogiej. Uczę mówić np. to jest kot, to są koty itd. Moja mama ma na imię Krysia itp. dziecko powtarza. Nie składa zdań, nie zadaje pytań. Szkoła przydzieliła logopedę dziecku, ale tylko na 1 godzinę w tygodniu. Proszę mi podpowiedzieć, co jeszcze powinnam wprowadzić, aby dziecku pomóc w rozwoju systemu komunikacyjnego. W opinii jest napisane, że zachodzi potrzeba wczesnej interwencji rozwoju dziecka.

Pozdrawiam
Agnieszka
Imię i nazwisko: Agnieszka