Witam,

mój synek skończył niedawno 8 miesięcy i niestety jeszcze nie zaczął gaworzyć. W zasadzie to umilkł prawie całkowicie - jedynymi dźwiękami jakie wydaje jest "łeeeee", "eeeee" - jakby się czymś bardzo męczył (np. podczas zabawy grzechotką lub inną zabawką) oraz "emmmm", kiedy płacze i jest głodny. Nawet osoby, które nas odwiedzają, dziwią się bardzo, że zrobił się z niego taki milczek, bo w okresie między 3 a 5 miesiącem życia wydawał z siebie zdecydowanie więcej różnorodnych dźwięków i dość często coś sobie mówił po swojemu. Potem nastał etap przeraźliwych pisków, a teraz - cisza niemal zupełna...

Również w jego rozwoju ruchowym zauważyliśmy poważne spowolnienie, jeśli nie regres - w wieku 2-3 miesięcy pięknie trzymał główkę, rwał się do siadania, przesuwał się na pleckach, często leżał na brzuchu i unosił się wysoko na rękach. Byliśmy przekonani, że szybko zacznie pełzać i raczkować, ale potem bardzo przystopował - niechętnie "brzuszkował", nie próbował przekręcać się na boczki ani przewracać z pleców na brzuch i odwrotnie. Pod koniec 6 miesiąca byliśmy z nim u fizjoterapeutki, która stwierdziła delikatną asymetrię i nieznacznie osłabione napięcie mięśniowe - jednak nie zleciła nam żadnej rehabilitacji, tylko ćwiczenia przez zabawę w domu. Po 2 tygodniach ćwiczeń miał kilka dni, kiedy turlał się i kręcił wokół własnej osi jak szalony i zaczął nawet częściej podnosić pupę do raczkowania - a potem znów przestał i obecnie robi to sporadycznie i niechętnie, jedynie kiedy zostanie przez nas zmotywowany albo kiedy mu w tym pomożemy. Przy większości prób jednak wyrywa się i pręży. Posadzony przez nas siedzi praktycznie samodzielnie, niekiedy tylko zdarza mu się stracić równowagę i trzeba go asekurować.

Poza tym, nie wskazuje palcem (ani przedmiotów, które chce dostać, ani obrazków w książeczkach), nie naśladuje naszych prostych czynności (kosi-kosi czy pa-pa) ani usłyszanych dźwięków (a bardzo często używamy przy nim wyrazów dźwiękonaśladowczych, nieustannie do niego mówimy, dużo mu śpiewamy i puszczamy muzykę dla dzieci z płyt). Bardzo lubi śpiewanie, naśladowanie przeze mnie odgłosów zwierząt czy pojazdów, odgłosy stukania w różne przedmioty, szeleszczenia, drapania czy chrobotania po różnych powierzchniach - często głośno się przy tym śmieje i wie, skąd dobiega dźwięk. Ale sam nie chce dźwięków wydawać, poza tym swoim stękaniem i jękami. Lubi zabawę w a-ku-ku i łaskotki, piszczy przy tym z uciechy i śmieje się. Szuka przedmiotów ukrytych, np. pod kocykiem albo kubeczkiem, często zrzuca zabawki na podłogę i zagląda, dokąd polecą.

Rozumie dużo słów - np. kiedy mówię "radio", "piłka", "książeczka" patrzy na nie (jednak nie wskazuje). Kiedy mówię "tato przyjechał", patrzy w kierunku drzwi - wodzi też oczami za mną czy mężem, ale kiedyś był zdecydowanie bardziej kontaktowy i sam nas często "zaczepiał", a teraz więcej interakcji wychodzić musi z naszej inicjatywy. Rzadziej się uśmiecha, jest bardziej wycofany i tak jakby poirytowany przez większość czasu. Zabawki szybko mu się nudzą, co chwilę chce inną, ale czasami zajmie się jakąś tak intensywnie, że w ogóle nie zwraca uwagi na osoby dookoła (można go wtedy zaczepiać, wołać po imieniu, machać w pobliżu czymś wydającym dźwięki, kusić jakimś innym przedmiotem, ale i tak zazwyczaj nie reaguje). Samochodziki i inne zabawki na kółkach prawie zawsze odwraca do góry nogami i kręci kółkami. Generalnie reaguje na swoje imię, ale też nie zawsze. Zdarza się, że unika kontaktu wzrokowego z nami - zwłaszcza podczas karmienia ucieka wzrokiem na boki i bardziej interesuje się otoczeniem niż nami albo patrzy w jeden punkt, jakby się zamyślił.

Ostatnio śpi niespokojnie, wierci się, wierzga w łóżeczku i mocno uderza nóżkami o pręty (przez sen). Często wyrywa nas ze snu głośnym krzykiem lub piskiem, ale kiedy biegniemy do jego pokoju okazuje się, że nadal śpi. Kiedyś zdarzało mu się przespać praktycznie całą noc, a teraz jakieś 3-4 razy budzi się na butelkę.

Dodam jeszcze, że jego język - co oboje z mężem zauważyliśmy - ma trochę nietypowy kształt i jest na końcu jakby delikatnie wycięty w serduszko. Czy mogą wynikać z tego problemy z gaworzeniem?

Martwię się bardzo - zwłaszcza tym, że niektóre posiadane przez niego wcześniej umiejętności zaniknęły, a nowe w sumie się nie pojawiają, choć staramy się mu wiele nowych rzeczy "przemycić". Z tego co czytałam, sporo z tych symptomów może wskazywać na autyzm. Co powinnam zrobić? Udać się do psychologa? Logopedy? Skorzystać z jakiejś konkretnej terapii lub formy pomocy?

Karolina