Witam serdecznie,
wiem, że podobne tematy zostały już poruszone, ale moim zdaniem "podobne". Moja córka kończy za parę dni 5 lat. Do przedszkola poszła mając 3,5 roku, z wielkim bólem i płaczem. Pierwszy rok był ciężki, teraz też czasami nie chce chodzić do przedszkola. W pierwszym roku uczęszczania do przedszkola, głównie siedziała na krześle w kącie sali. Teraz też się to zdarza. Szczególnie podczas rytmiki. Jest jedynym dzieckiem, które nie uczestniczy w rytmice. Siedzi na krześle i obserwuje wszystko z boku. Już rozmawiałam z Panią od rytmiki i powiedziała mi, że nie ma w tej materii żądnego postępu, jest constans. Dodam, że córka chodziła 2 miesiące do klubu sportowego na gimnastykę artystyczną i Pani trener bardzo ją chwaliła za zdolności i gibkość, proponowała nam nawet wielokrotnie przeniesienie do starszej grupy gimnastycznej ze względu na talent córki. Jednak po 2 miesiącach córka odmówiła uczęszczania na zajęcia z gimnastyki. Jeszcze jedna sprawa to takie jakby wycofanie względem dzieci. Gdy przychodzimy do przedszkola jej znajomi witają ją radośnie, a córka patrzy na nich z pochmurną, nadąsaną miną i nic nie odpowiada. Obawiam się, że nie jest lubiana, nie została zaproszona na żadne urodziny organizowane poza przedszkolem. Trochę się tym martwię, a nawet bardzo... Dodam, że ma mały kontakt z dziećmi. W rodzinie ich nie ma, sąsiadów mamy staruszków... Córka lubi kontakt z dorosłymi i wymaga żeby była w centrum zainteresowania - zawsze. Jest dzieckiem bardzo wyczekanym, być może to moja wina. Proszę o ocenę i radę.
Dziękuję bardzo.

Mariola