Równina Łęczyńsko-Włodawska (Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie) jest częścią Polesia. Stanowi największy w Polsce zespół łąkowy.

Ta kraina jezior, bagien i lasów charakteryzuje się przyrodą zachowaną w niezmienionym od lat stanie.

W skład równiny wchodzą:

• Jezioro Białe Włodawskie
• Jezioro Białe
• Jezioro Zagłębocze
• Łukcze

Jeziora pochodzenia krasowego zajmują ponad 27 km2 powierzchni. Pojezierze wchodzi w skład utworzonego w 1990 roku Poleskiego Parku Narodowego. Nad niektórymi z jezior istnieją dobre warunki do wypoczynku. Najbardziej znanym miejscem na Pojezierzu jest jezioro Białe Włodawskie, nad którym leży miejscowość wypoczynkowa Okuninka.

Jeziora, torfowiska i stawy są najbardziej charakterystycznym rysem krajobrazu. Tereny trwale i okresowo podmokłe, jeszcze 40 lat temu zajmowały ok.70% powierzchni tego obszaru i posiadały unikalne walory przyrodnicze. Trwające od połowy lat 50-tych intensywne "melioracje" doprowadziły do osuszenia i całkowitej zmiany charakteru ok.80% mokradeł oraz znacznego ekologicznego zubożenia pozostałych terenów. Region ten zalicza się do najcenniejszych przyrodniczo na Lubelszczyźnie. System wód powierzchniowych wzbogacają 2 zespoły stawów w rejonie Uścimowa i Krasnego.

Naturalna sieć rzeczna jest uboga. W parku krajobrazowym i jego otulinie znajdują się poczatkowe odcinki rzek: Piwonii, Tyśmiennicy i Bobrówki. Liczne są natomiast rowy melioracyjne. Wschodnim skrajem parku przebiega kanał Wieprz - Krzna.

Zwiedzających ucieszą atrakcje takie jak:

• czysta woda
• piaszczyste plaże
• wodne zabawy
• zjeżdżalnie
• baseny
• łódki
• kajaki
• place zabaw