oryginalny tytuł filmu: MADAGASCAR 3: EUROPE’S MOST WANTED
polski tytuł filmu: MADAGASKAR 3
data premiery: 2012-12-01
gatunek filmu: animacja / familijny
reżyser filmu: Eric Darnell, Tom McGrath, Conrad Vernon
obsada: Animacja

"PRZEKOMICZNY! PO PROSTU NAJLEPSZY!" - Pete Hammond, BOXOFFICE MAGAZINE

"CYRK MARZEŃ." - Richard Corliss, TIME Magazine

Wasi ulubieńcy wracają w swojej najzabawniejszej przygodzie! Tym razem Alex, Marty, Melman i Gloria muszą przemierzyć Europę. Z charakterystycznym dla siebie stylem i humorem zachwycają widzów, krytycy natomiast zgodnie określają film jako "uroczy i bardzo śmieszny!" (Bill Zwecker, Chicago Sun-Times). Wraz z zakochanym w sobie Królem Julianem i śmiałymi, nie bojącymi się żadnych wyzwań Pingwinami, grupa przyłącza się do wędrownej trupy cyrkowej i stara się uciec przed Kapitan Dubois. Nieprzerwana akcja naprawdę wysokich lotów i barwne, nowe postaci gwarantują szaloną zabawę, którą pokochają wszyscy, niezależnie od wieku.

Recenzje:

Kolorowy, pełen zwrotów akcji, muzyki

Madagaskar to kino zdecydowanie rodzinne. Z pewnością jednak dzieci wydłubują dla siebie zupełnie inne okruszyny niźli dorośli. Kiedy oglądam z synami takie produkcje, różne myśli kołaczą mi po głowie.
Jestem dzieckiem zupełnie innych czasów. Pełna folkloru Pyza, prostolinijny Krecik, Pomysłowy Dobromir, Zaczarowany Ołówek – tam została cząsteczka mnie. Dzisiejsze kino – owszem, pełne jest zapierających dech w piersiach efektów specjalnych, ale nie potrafi mnie porwać jak dawna prostota, skromność i… przesłanie. Może to znak, że zamieszkał we mnie Dorosły i już nie mam wstępu do krainy magii, iluzji i fantazji? A jak tam wtargnę – jestem głucha, ślepa i nieczuła na bajeczne impulsy?
Madagaskar z pewnością może się podobać. Kolorowy, pełen zwrotów akcji, muzyki, wyrazistych osobowości, smakowitej porcji cytatów kinowych. Jest rzecz o miłości, lojalności i pasji. Jest refleksja o tym, czym może być dom i przyjaźń, a czym wolność i tożsamość. Jest nawet wątek pokazujący, iż czasem największe zezwierzęcenie odnajdziemy… w świecie ludzkim. Mi jednak czegoś w tych najnowszych, głośnych, światowych produkcjach brakuje. To coś jest tak ulotne, że nawet trudno mi to sprecyzować. Po prostu po obejrzeniu nie zostaje we mnie zasiane pewne ziarno. Nie przeżywam tego. Z czasem zapominam treść. Te starsze bajki zamieszkały we mnie, potrafiły zagospodarować skrawek mej duszy, zasadzić tam marzenia. Obecne, choć oglądam z przyjemnością – przepływają przeze mnie i lecą dalej. Szukając pewnie bardziej współczesnych dusz. Nie trafiają (u mnie) gdzie trafić powinny – do serca.
Moim synom jednak podobało się. Były ślipka wpatrzone namiętnie w ekran telewizora, były uśmiechy, a następnie odtwarzanie w zabawach scenek filmowych. Czyli jednak kwestia… hmm, czego? Wieku? Mentalności? Wrażliwości? Poczucia humoru? Gustu?
Obejrzyjcie sami.

mama Anna

*  *  *

Po długiej wędrówce postanawiają wrócić...

Podobno każdy prawdziwy wędrowiec kiedyś nabiera ochoty, by wrócić do domu. Tak się dzieje również z bohaterami filmu Madagaskar 3: lwem, zebrą, żyrafą i hipkiem. Po długiej wędrówce postanawiają wrócić do domu, którym jest według nich zoo w Nowym Jorku. Jak to w bajkach bywa, nie obywa się bez komplikacji. Król Julian, zarozumiały lemur, zakochuje się w cyrkowej niedźwiedzicy, a inni bohaterowie też nie pozostają obojętni na wdzięki cyrkowców.
Zdaniem mojego syna najgorsze w filmie jest to, że nie można rozróżnić pingwinów. W odcinkowych filmach o bohaterach tego filmu pingwiny są mocno zindywidualizowane: dowódca Skiper ma płaską głowę, Kowalski jest wysoki, Szeregowy grubiutki, a Rico (oprócz tego, że ma żołądek strusia i może połknąć wszystko) – ma pęknięty dziób.

Film można zaliczyć do tych familijnych, czyli nadających się do oglądania w gronie rodzinnym – nie zawiera agresji, ale niesie ważne przesłanie, że przyjaźń to siła, która może zmienić świat, że lepiej poznać ból, głód, strach i włóczęgę niż żyć spokojnie w niewiedzy.

mama MałGocha