Wszyscy się czegoś boją. Strachy dorosłych związane są głównie z poważnym, trudnym życiem. A dzieci? Boją się ciemności, wilków, pająków, duchów, pustego pokoju. W oswojeniu tego strachu ma pomóc seria książeczek "Strachy na lachy". Do nas trafiła część o duchach. Akurat duchy mamy oswojone, ale dzieciaki przeczytały książkę z zaciekawieniem, zaśmiewały się przy tym do rozpuku, choć z zaniepokojeniem patrzyły na mnie, czy na pewno wiem, co dałam im do czytania. Dlaczego?
Pomysły na walkę z duchami są dość kontrowersyjne i trzeba mieć nadzieję, że dzieciaki potratują to jedynie jako dowcip i nie zaczną wprowadzać ich w życie. Nie będą mazać po książkach, żeby je zabezpieczyć przed duchami. Przestaną sprzątać, bo pajęczyna to dobra rzecz w walce z duchami. Będą objadać się czekoladą, bo duchy nie znoszą ich zapachu.
Książka jest bardzo ładnie wydana. Bogate ilustracje, adekwatne do tematu. Trochę straszne, trochę śmieszne. Choć na pewno nie jest to pozycja dla dzieci, które przeżywają autentyczne lęki. Raczej pozycja rozrywkowa.
Beata Ostrowska
