Recenzja książki:

O czym szumi las

Polecam miłośnikom wyobraźni

Kiedy byłam, mała to w każdy poniedziałek oglądałam w telewizji "Zwierzyniec", w którym pan Michał Sumiński opowiadał ciekawostki z życia zwierząt polskich kniei. Myślę, że i na Pawła Wakułę wywarł on niemały wpływ, gdyż jego książki są przesycone właśnie umiłowaniem przyrody ojczystej. "Jestem Eko!" – to nie tylko hasło, to pewien styl życia związany też ze sposobem zachowania się na łonie przyrody, to chęć zrozumienia braci mniejszych.

Przedstawianie zwierząt jako przyjaciół człowieka, ma na celu nie tylko zaciekawienie dziecka istotami, które jeszcze (choć nie wiadomo jak długo!) mogą spotkać w lesie tuż obok domu, ale przede wszystkim powinno skłonić do szacunku dla nich. Ich personifikacja: gadający niedźwiedź czy szczur, mają także pokazać, że są to istoty godne naszego zainteresowania i pomocy.

Z drugiej strony książka jest zabawna, co powoduje, że czyta się ją szybko, ale i w napięciu. Rysunki są kolorowe, a mapa Doliny Bagiennej Trawy pozwala dziecku zrozumieć istotę kartografii. Dodatkowo książka ta – jako polecana przez Lasy Państwowe – mówi o tym, kim są kłusownicy i dlaczego szkodzą lasom. Cóż postawę obywatelską też trzeba kształtować od pieluch.

Ciekawe dlaczego książka kojarzy mi się z serią bajek "O czym szumią wierzby"? Wspomnienie dzieciństwa? Niemniej polecam, szczególnie miłośnikom wyobraźni.

mama MałGocha

Udostępnij na facebooku

Data modyfikacji: 30 maja 2020