Wspomnienia dwojga cenionych twórców literatury dla dzieci, Anny Onichimowskiej i Grzegorza Kasdepke, opatrzone urokliwymi zdjęciami z rodzinnych albumów i skromnymi ilustracjami Joanny Olech. Właśnie te czarno-białe obrazki, jakby niedokończone rysunki dają posmak tego sielankowego okresu, kiedy człowiek jeszcze nie zupełnie wie, co z niego wyrośnie, a jego główną troską jest zupełna beztroska.
Choć, oczywiście, rozstanie z jedyną przyjaciółką dla wielu może być tragiczne… Z perspektywy, lat ten tragizm, na szczęście, nieco się zaciera. Onichimowska uroczo, z dziecięcą naiwnością opisuje postacie i zdarzenia, miejsca i przedmioty, nadając im nieco mityczny charakter, oddzielając grubą kreską wspominany świat od obecnego. Kasdepke natomiast wspomina w taki sposób, że trudno nie wybiec z nim na boisko, nie walczyć w bitwie na kamienie z chłopakami z sąsiedniego podwórka i nie przejść przez mur na obiad do babci. Wszystko to w książeczce, która… zaczyna się z dwóch stron, a kończy dwa razy w środku, co sprawia, że obie lektury można czytać… do góry nogami.
Ewelina Trzaskowska
