Podróż Podwójnego-P

od 8 do 10 lat

ISBN: 978-83-65480-24-8

Opis książki

Podwójny-P żyje na małej asteroidzie, która nazywa się Hicho. To bardzo spokojne i sympatyczne miejsce. Ma jednak jedną zasadniczą wadę: panuje tam potworna nuda. Na Ziemi natomiast jest zabawnie i emocjonująco. Podwójny-P wyrusza w podróż życia, żeby to sprawdzić.
Jeśli chcecie się dowiedzieć, co spotkało małego kosmitę na naszej planecie i czy poznał tu przyjaciół, jak najszybciej przeczytajcie tę zabawną historię.

Fernando Lalana

Urodził się w Saragossie w Hiszpanii w 1958 roku. Studiował wprawdzie prawo, ale potem zainteresował się literaturą, która stała się jego pierwszym i jedynym zawodem od roku 1981, kiedy to został finalistą nagrody Barco de Vapor (Parostatek) za powieść El secreto de la arboleda (Tajemnica lasu). Od tego czasu Fernando Lalana wydał ponad dziewięćdziesiąt książek dla dzieci i młodzieży. Trzy razy został wyróżniony nagrodą Gran Angular za powieści: El zulo (Kryjówka, 1984), Hubo una vez otra guerra (Była sobie raz wojna, razem z Luisem A. Puente, 1988) oraz Scratch (Scratch, 1991). W 1990 roku otrzymał honorowe wyróżnienie przy nagrodzie Lazarillo za La bomba (Bomba); w 1991 roku – nagrodę Barco de Vapor za Silvia y la máquina qué (Sylwia i maszyna co); w 1993 roku nagrodę targów książki w Almeríi za El ángel caído (Upadły anioł). W 2006 otrzymał nagrodę Jaén de Narrativa, w kategorii prozy dla dzieci i młodzieży, za Perpetuum Mobile.
W 1991 roku minister kultury przyznał mu Krajową Nagrodę Literacką w kategorii książek dla dzieci i młodzieży za Morirás en Chafarinas (Umrzesz na wyspach Chafarinas).
Fernando Lalana mieszka w historycznym centrum Saragossy.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, zajrzyj na www.fernandolalana.com.

Laura Ferracioli

Urodziła się we Włoszech w Rovigo w 1964 roku. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Bolonii, a potem przez dziesięć intensywnych lat (1993–2003) mieszkała w Barcelonie. To w Hiszpanii rozwinęła swobodnie swój styl, rysowała dla czasopism, gazet, projektowała okładki i plakaty, a także – a jakże! – ilustrowała książki dla dzieci. Uważa, że tak jak w przypadku wielu innych zawodów, żeby dobrze rysować, trzeba się przy tym bawić i szukać wciąż nowych wyzwań i pomysłów, a do tego nigdy nie wolno zapominać o poczuciu humoru.
Lubi pitną czekoladę z hiszpańskimi pączkami churros, kolorowe rzeczy z plastiku, sukienki bez rękawów, sklepy „tysiąc i jeden drobiazgów”, ogrody, morze, picie kawy z przyjaciółmi, Londyn, wiele rodzajów muzyki i śpiewanie przy własnym – złym, nawet bardzo złym – akompaniamencie. Od trzech lat znów zamieszkała w Rovigo, żeby móc troszczyć się o swoich bliskich.

Udostępnij na facebooku