Ilustratorka, rysowniczka komiksowa, pisarka, ale przede wszystkim osoba, która powołała do życia pewne urocze trolle oraz ich barwnych przyjaciół.

Tove Jansson – to dzięki niej kolejne pokolenia młodych czytelników mają wspaniałą okazję do poznania fascynującego oraz jedynego w swoim rodzaju świata Muminków.

Tove
Ich autorka wychowywała się w artystycznej rodzinie, co zapewne miało duży wpływ na jej bogatą wyobraźnię. Ojciec był rzeźbiarzem, matka – projektantką, zaś dwaj bracia zajmowali się fotografią oraz rysowaniem komiksów. Tove studiowała malarstwo (Sztokholm, następnie Akademia Sztuki Ateneum w Helsinkach), choć w szkołach czuła się na ogół niekomfortowo.

Była także kobietą wykraczającą poza swoje czasy: odważną, nieco zbuntowaną, łamiącą sztywne konwenanse społeczne i potrafiącą bronić swojego zdania. Stała się także artystką, która przedstawiła światu pewne urocze istoty. A były to Muminki. 

Przełom nastąpił w 1945 roku, gdy opublikowano pierwszą powieść pt. Małe trolle i duża powódź. Kolejne części to m.in.: W Dolinie Muminków, Kometa nad Doliną Muminków, Pamiętniki Tatusia Muminka czy Zima Muminków. Ich popularność doprowadziła do stworzenia serii komiksów oraz serialu – emitowanego także w Polsce. Oprócz tego Jansson przygotowała także ilustracje do Alicji w Krainie Czarów oraz Hobbita. W drugim przypadku wzbudziły one jednak duże kontrowersje, gdyż uważano, że nie odzwierciedlają cech bohaterów książki. Mimo tego należy podkreślić, iż rysunki Tove wyróżniają się oryginalnością oraz niezwykłą wyobraźnią.

Artystka była także wielokrotnie nagradzana. Otrzymała m.in. Medal Hansa Christiana Andersena oraz Nagrodą Szwedzkiej Akademii. Muminkowe historie przetłumaczono na 34 języki.

Muminkowy świat
Co zadecydowało o tym, że Muminki zdobyły popularność na całym świecie? Zapewne spójna wizja fantastycznego świata, gdzie można spotkać Małą Mi, niepokojącą Bukę czy zasadniczą Filifionkę. I nieskrępowana wyobraźnia, która nie zna żadnych granic. Poza tym trzeba docenić zróżnicowane charaktery bohaterów oraz wciągające przygody – w dodatku nieraz pouczające. Nie są to naiwne, lukrowane opowiastki dla dzieci – mają swój urok i odrębną mitologię, która decyduje o ich atrakcyjności. Potrafią także wzbudzić niepokój – tak jest np. w przypadku Buki, która uważana jest za jedną z najbardziej przerażających postaci w literaturze dziecięcej.

Z drugiej strony Muminki można pokochać za tolerancję, otwartość i ciekawość świata. Za ciepło i przytulny dom, w którym każdy może znaleźć gościnę i na pewno nie będzie się nudzić. Trudno pisać o uroku tych istot – po prostu konieczna jest osobista wizyta w Dolinie Muminków. A gdy raz się tam zawita – już nie da się odejść na dobre. Bo w końcu: "Wszystko trzeba odkryć samemu. I również przejść przez to zupełnie samemu"...

Sylwia Kępa