Osoba z niepełnosprawnością wzrokową porusza się z białą laską – z pomocą której orientuje się w przestrzeni (może wcześniej wyczuć przeszkody: dziury, słupki, krawężnik), a często też z wytrenowanym psem przewodnikiem. To inteligentne zwierzę uczone jest pomagać swoim towarzyszom, potrafi wyprowadzić niewidomego człowieka z niebezpieczeństw, z np. z płonących budynków.
Osoby niewidome są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa.
Można pomagać komuś z dysfunkcją wzrokową, jeśli wie się jak i kiedy.
Dzieci niewidome od urodzenia lub które straciły wzrok przed 5. rokiem życia później uczą się słów.