Witam,

piszę w związku z zachowaniem mojego rocznego syna, które mnie niepokoi. Praktycznie od samego początku jest dzieckiem płaczliwym i marudnym. Ostatnimi czasy dodatkowo jest nerwowy. Przejawia się to głównie w sytuacjach, kiedy czegoś nie dostanie lub nie może zrobić. Od 4. miesiąca panicznie bał się obcych (głównie w sytuacjach, gdy chcieli go wziąć na ręce albo się do niego zwracali). W tym momencie już mniej się boi, a raczej zawstydza. Jednak od jakiegoś czasu zauważyłam u niego stereotypowe, powtarzające się zachowanie. Głównie przy zabawie szuka sobie jakiegoś obiektu (klocek, łóżko, dywan, a także gdy bawi się ze mną np. moja klatka piersiowa, czy noga itp.), uderza w niego buzią i wydaje odgłos (coś podobnego do zabawy w "indianina"). Trudno mi opisać to zachowanie. Nie wiem, czy jest to coś "normalnego". Kiedy mu mówię, żeby przestał i np. zrobił mamie "cacy", to momentalnie przestaje i wykonuje moje polecenie. Jego rozwój motoryczny przebiega prawidłowo. W tym momencie chodzi samodzielnie (od 9. miesiąca życia raczkował). Od 8. miesiąca życia wskazuje palcem, uwielbia oglądać książeczki, gaworzy, czasami powtarza proste sylaby, naśladuje kilka odgłosów, wykonuje proste polecenia, wskazuje rzeczy, o które go zapytam, zna niektóre części ciała i umie je pokazać, naśladuje moją mimikę, reaguje na imię, uśmiecha się do nas, ale w stosunku do innych ludzi jest zachowawczy. Zastanawia mnie natomiast jego rozwój społeczny. Nie wiem także, czy powodem do niepokoju jest fakt, że nienawidzi być dotykany przez swoich rówieśników. Wpada wtedy w płacz. Z dziećmi starszymi wchodzi natomiast w interakcję. Bardzo proszę o opinię, ponieważ słyszałam, że mogą to być zaburzenia ze spektrum autyzmu.

Justyna