Dzień dobry,

wiem, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie, ale niektóre rzeczy mogą niepokoić. Chciałabym zasięgnąć wiedzy, czy powinnam się martwić. Mój syn skończył 19 miesięcy i wciąż czekam na słowo mama, którego użyłby świadomie. Czasem się zdarzy, że niby zawoła, np. gdy wychodzę, ale nie brzmi to wyraźnie. Często w ciągu dnia uda mu się powiedzieć ma-ma, ogólnie do tej pory prawie nic nie mówił, a od jakiegoś czasu nagle zaczął dużo mówić, ale po swojemu. Czasem, gdy się bawi, to potrafi użyć kilku swoich słów pod rząd, jakby tworzył zdania. Syn dużo się śmieje, odpowiada na uśmiech, rozumie bajki i filmy, reaguje emocjami na to, co widzi. Gdy udaje, że płaczę, to podchodzi, przytula. Utrzymuje kontakt wzrokowy, chociaż czasem wpatruje się aż za bardzo. Lubi się przytulać, rozumie kilka poleceń, ale nie zawsze ich słucha. Niedawno zaczął pokazywać palcem różne przedmioty w pokoju, w książeczce. Uwielbia zabawkę "szczeniaczka uczniaczka", chociaż przestraszył się ostatnio odgłosu lwa. Gdy śpiewam mu piosenkę z tej zabawki, to bardzo się cieszy i biegnie jej szukać, a potem się nią bawi. Ładnie je sztućcami, wie, że skarpetki nakłada się na stopy, czapkę na głowę, często bierze jakąś i nakłada mi na głowę, wtedy robię śmieszne miny i bardzo go to cieszy. Czasem odwraca zabawki i nimi kręci, ale trwa to góra kilka sekund, to samo z kręceniem się wokół własnej osi, najczęściej przy muzyce. Od jakiegoś czasu miewa humory i ataki złości, najczęściej gdy mu się czegoś zabroni. Reaguje na imię, na zakazy, ale nie zawsze się słucha. Chodzi, biega, skacze, kopie piłkę, wspina się na wszystko. Lubi zabawy, łaskotki. Jest na ogół pogodnym dzieckiem, na zmiany reaguje dobrze, nawet, gdy musimy pojechać na kilka dni do mojej mamy. Robi gest papa, płacze, gdy goście wychodzą. Lubi spacery, uśmiecha się do zdjęć, ale nie lubi niektórych piosenek czy reklam, kiedy reaguje płaczem. Lubi porządkować rzeczy, np. odkłada talerz na stół, kawałek mięsa, który spadł z miski. Bardzo lubi psy, bardzo się cieszy, gdy widzi jak biegają czy szczekają. Lubi inne dzieci, reaguje na nie, czasem bawi się razem z nimi, a czasem siada sobie osobno. Zasypia ładnie, od zawsze przesypia całą noc, budzi się tylko, gdy ma przemoczoną pieluszkę. Ma jeszcze taki odruch, że kieruje wszystko do ust, ale gdy czuje koniuszkiem ust, że to coś niedobrego to od razu odrzuca. Gdy się uderzy to od razu biegnie się przytulić, łatwo jest mi go wyciszyć i uspokoić. Przytula się tylko do wybranych osób, mnie i męża traktuje tak samo, ale tylko do mnie się zwraca, gdy coś się stanie, tylko u mnie się uspokaja. Przynosi nam różne rzeczy, by je pokazać, cieszy się, gdy słyszy, że tato wrócił z pracy, bo wie, że zawsze coś dla niego ma. Wtedy przynosi mi np. paluszki, bym je mu otworzyła. Potem przynosi mi i częstuje, cieszy się z pochwały. Czasem zdarza mu się chodzić na palcach, drapać paluszkiem w uchu... Myślę, że nie zapomniałam o niczym... Proszę o opinię czy któreś z zachowań odbiega od normy. Z góry dziękuję.

Diana