Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Problemy z nauką u dziecka po rozwodzie w rodzinie

Witam,

bratanek ma 10 lat. Od roku jego rodzice są po rozwodzie. Ma siostrę (6 lat), która mieszka z matką i swoimi rodzicami, a bratanek z ojcem (pomysł rozdzielenia matki, sąd wyraził zgodę). Problem bratanka polega na braku koncentracji w nauce (kiepskie wyniki), często nieposłuszne zachowanie. W weekendy widuje się z siostrą. Kiedy jest u matki przeżywa "piekło". Najczęściej siedzi sam w pokoju, siostra w drugim ogląda bajki na komputerze i nie chce się z nim bawić. Matka w tym czasie albo jest zajęta, albo wychodzi z domu i wtedy z dziećmi zostaję babcia (która leczyła się psychiatrycznie). Matka i babcia buntują bratanka, wypytują się co się dzieje w naszej rodzinie i często wyzywają nas w jego obecności. Natomiast mój brat pracuje od rana do wieczora i ostatnio, zaczął coraz mniej interesować się synem. Więc wychowanie, pomoc w nauce, spadła na moich rodziców, u których bratanek czuje się najlepiej i bezpiecznie. Zgłaszany był problem u pedagoga szkolnego, jak i do psychologa, ale pomoc a właściwie jej brak, polegała tylko na kilku spotkaniach, które i tak nie przyniosły rezultatu. To, co opisałam powyżej, jest tylko krótkim i bardzo ogólnikowym esejem. To, co przeżywa i co czuje ten chłopiec, wie tylko on sam. Bardzo proszę o radę. Jak można mu pomóc, aby uwierzył w siebie, stał się bardziej samodzielny i lepiej koncentrował się na nauce?

Beata
Wiktoria Jaciubek - psycholog rodzinny

Wiktoria Jaciubek

psycholog rodzinny

Odpowiedź:

Szanowna Pani,

 

sytuacja, którą Pani opisuje, jest skomplikowana. Przede wszystkim, nawet po rozwodzie, rodzice dziecka mają obowiązek opieki nad dzieckiem w taki sposób, aby zaspokajać jego potrzeby - zarówno te fizyczne, jak i emocjonalne. Powinni opiekować się nim w najlepszy możliwy sposób, nawet jeżeli relacje między nimi są napięte - najważniejsze zawsze powinno być dobro dziecka. Z Pani opisu wynika, że tak nie jest. Rozwiązaniem mogą być na przykład spotkania rodziców dziecka w obecności psychologa lub mediatora w celu ustalenia wspólnych, konstruktywnych metod pracy z chłopcem. Takie spotkania mogą odbywać się np. w Centrum Pomocy Rodzinie lub w oddziale Komitetu Ochrony Praw Dziecka. Psycholog czy pedagog szkolny może rodzinę wesprzeć, ale jego interwencja na pewno nie jest wystarczająca. Jeżeli zaś rodzice chłopca nie wyrażają chęci współpracy, a Pani widzi rażącą potrzebę zmiany sytuacji, można złożyć wniosek do Sądu Rodzinnego z prośbą o wgląd w sytuację rodzinną dziecka. Decyzją sądu może być skierowanie rodziców na spotkania z mediatorem lub zmiana sytuacji prawnej dziecka (np. zmiana opiekuna, ograniczenie praw rodzicielskich, zmiana miejsca zamieszkania). Proszę też pamiętać, że oczekiwania, że jakiekolwiek dziecko uwierzy w siebie, będzie bardziej samodzielnie lub będzie łatwo koncentrowało się na nauce w takiej sytuacji jak powyższa, są raczej nierealistyczne. Najważniejszymi warunkami do spełnienia tych wymagań jest stabilna sytuacja rodzinna, wsparcie ze strony bliskich, doświadczanie pozytywnych emocji i poczucie bezpieczeństwa.

 

Z poważaniem,

Wiktoria Jaciubek


Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze

Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć