Nasza córeczka Gabrysia ma 2,4 latka. Zostawała w domu u dziadków już 3 razy na noc (ostatnio na weekend z jedną nocą pod koniec maja). Wcześniej tłumaczyłam jej, że zostanie z babcią bez nas i nie było problemu. Pożegnała się i w trakcie pobytu nie było żadnych problemów. Bardzo lubi babcię. Wybieramy się z mężem na początku października na tygodniowy wyjazd i postanowiliśmy córcię na tą rozłąkę przygotować. W ubiegły weekend postanowiliśmy zostawić ją na jedną noc z babcią, niestety po wytłumaczeniu, że my jedziemy i wrócimy rano był straszny płacz i krzyk, ale wyszliśmy z domu w nadziei, że się uspokoi niestety tak nie było i musieliśmy po 30 min. wracać, gdyż tak strasznie płakała, krzyczała, że aż zwymiotowała.

Dodam, że ja nie pracuję i zajmuję się córeczką. Zaobserwowaliśmy, że w ciągu ostatniego miesiąca Gabrysia ma problem z rozstawaniem się np. gdy mąż wychodzi rano do pracy płacze, ale po około 10 min wszystko wraca do normy. Gorzej wygląda sytuacja, gdy ja chcę wyjść z domu bez niej wtedy mocno protestuje, ale daje się uspokoić, a gdy wracam cieszy się, ale wraca do swoich normalnych zajęć, zabaw lub opowiada, co robiła. Postanowiliśmy, że częściej będę wychodzić bez niej z domu, aby zaakceptowała fakt, że mama wychodzi, ale zawsze wraca. Bardzo proszę o pomoc, w jaki sposób przygotować córeczkę na tak długą rozłąkę, boję się, że takim wyjazdem zrobię jej tylko krzywdę.

Dodam jeszcze, że pod koniec roku mam zamiar wrócić do pracy i dla córeczki będziemy szuka niani. Proszę o pomoc, co w tej sytuacji mamy robić? Monika