Od 30 października do 10 listopada Festiwal Filmów Dokumentalnych dla Młodej Widowni LET’S DOC ma swoją odsłonę online na platformie VOD Warszawa. Młodzi widzowie oraz ich opiekunowie mogą obejrzeć kilkadziesiąt specjalnie dla nich wyselekcjonowanych filmów – w tym te, które zostały nagrodzone w odsłonie stacjonarnej festiwalu: „Instagramowa rodzina”, „Ramona”, „Budząc się w ciszy” czy doceniony przez publiczność „Optymista”. Organizatorem wydarzenia jest Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy. 

 

Filmy wybrane do programu Festiwalu Filmów Dokumentalnych dla Młodej Widowni LET’S DOC stawiają w centrum uwagi problemy i potrzeby bohaterów będących rówieśnikami widzów. Film dokumentalny jest  bardzo efektywnym narzędziem do pracy edukacyjnej i pretekstem do poruszania ważnych tematów, takich jak relacje rodzinne i rówieśnicze, stereotypy kulturowe, wyzwania związane z niepełnosprawnością, migracją, kryzysem klimatycznym. Każda z takich rozmów daje młodym poczucie wspólnoty i tego, że rzeczywistość, mimo że bywa trudna i złożona, można zmieniać i kształtować.

 

Od 30 października do 10 listopada filmy z festiwalu LET’S DOC można oglądać na platformie VOD Warszawa: https://vod.warszawa.pl/strona/104/let-s-doc

 

Wśród nich znalazły się dokumenty nagrodzone podczas festiwalu:

 

NAGRODA JURY ECFA (EUROPEAN CHILDREN'S FILM ASSOCIATION)

„Budząc się w ciszy”, reż. Mila Zhluktenko, Daniel Asadi Faezi

 

W budynkach koszarów byłej niemieckiej bazy wojskowej mieszkają rodziny zmuszone do ucieczki przed wojną w Ukrainie. Dzieci jeżdżą na rowerach, tkają wianki i zwiedzają puste pokoje i korytarze. W swoich podwórkowych grach odkrywają symbole militarne z przeszłości i łączą je z własnymi doświadczeniami.

Film otrzymuje nagrodę za walory kinematograficzne i dźwiękową atmosferę, jednocześnie smutną i pełną nadziei, melancholijną i beztroską. Film w swojej poetyckiej narracji opowiada historię uchodźców z perspektywy dzieci, w sposób, jakiego nie widzieliśmy wcześniej w filmie dla młodych ludzi. Reżyserowi udaje się przywołać miejsce, w którym kryje się sprzeczność wolności w więzieniu. „Historia się nie powtarza, ale rymuje” (Ruth Beckermann, austriacka reżyserka).

 

NAGRODA OSTROWIDZA W KATEGORII YOUNG DOCS 10+

 

„Instagramowa rodzina”, reż. Susanne Regina Meures

 

Bycie influencerem to marzenie wielu nastolatków i wszystko co z tym związane wydaje się takie proste – kręcisz kilka filmów dziennie, używasz sprytnych tagów, a obserwujący i pieniądze napływają.

 

Film pokazuje aktualny dla nas problem, sposób, w jaki media społecznościowe oddziałują na młodych ludzi i nie tylko, jak nas oślepiają i jak trudno w internecie o autentyczność. Film zadaje pytanie, czy bycie infleuencerem rzeczywiście jest fajne.

 

WYRÓŻNIENIA W KATEGORII YOUNG DOCS 10+

 

„I król rzekł: Co za fantastyczna maszyna!”, reż. Axel Danielson, Maximilien Van Aertryck

 

Obrazy są wszędzie, jesteśmy w nich zanurzeni i nauczyliśmy się nimi oddychać. Ten dowcipny i skłaniający do (auto)refleksji dokument, wykorzystując materiały archiwalne, komponuje kolaż będący historią mediów i ruchomych obrazów.

Urzekła nas forma tego filmu, która poprzez materiały archiwalne wykorzystuje odniesienia do innych filmów, historii kina i mediów. Opowiada, jak obrazy ewoluowały, w jaki sposób na nas oddziałują, a czasami nami manipulują.

 

 „Dziewczyńskie historie”, reż. Aga Borzym

 

Jagoda i Zuzia są koleżankami z osiedla. Ich codzienność wydaje się zwykła, a jednak każdego dnia wiele się zmienia. Dziewczyny rozmawiają o sobie, wyobrażeniach, przyszłości, chłopakach, koleżankach, rodzicach. Biologia, hormony, pryszcze, pierwszy bunt, pierwsza miłość. Uniwersalna historia do międzypokoleniowego oglądania.

 

Film opowiada o życiu dziewczyn, o ich przeżyciach i codzienności. Budujące dla nas jest to, że możemy zobaczyć, jak inni też zmagają się z dorastaniem. Film pokazuje, że nie jesteśmy w tym doświadczeniu sami. 

 

NAGRODA OSTROWIDZA W KATEGORII YOUNG DOCS 14+

 

„Ramona”, reż. Victoria Linares Villegas, Camila Santana, Estrellita Ynoa, Yarisel Ynoa, Maite Ynoa, Rocío Pineda

 

Camila to aktorka pochodząca z zamożnego środowiska. Czuje się nieprzygotowana do nadchodzącej roli, w którą ma się wcielić - 15-letniej ciężarnej dziewczyny z przedmieść Santo Domingo. Kobieta postanawia spotkać się z młodymi dziewczynami w ciąży w poszukiwaniu inspiracji.

 

Film oddaje głos osobom, które zazwyczaj głosu nie mają i dzięki temu kreuje autentyczny obraz doświadczenia nastoletniej ciąży.  Doceniamy postawę Camili, która jest pośredniczką między naszym światem a osobami mniej uprzywilejowanymi oraz postawę reżyserki filmu, której zależy na tym, żeby przedstawić temat z jak największą wrażliwością i wyczuciem doświadczenia bohaterek. Jako młode kobiety uważamy, że film powinni obejrzeć wszyscy niezależnie od płci i reprezentowanego pokolenia, ponieważ wiarygodnie obrazuje doświadczenia dziewczyn zbliżonych do nas wiekiem.

 

NAGRODA SPECJALNA DYREKTORKI CKF

 

Nagrodę Specjalną ufundowaną przez firmę Non Stop Film Service Dyrektorka Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy zadecydowała przyznać producentkom filmu w reżyserii Agi Borzym pod tytułem „Dziewczyńskie historie” Marcie Dużbabel i Agnieszce Rostropowicz z PINOTFILMS za konsekwentne i pełne pasji zaangażowanie się w produkcję filmów dokumentalnych przeznaczonych dla młodej widowni.

 

NAGRODA PUBLICZNOŚCI

 

„Optimista", reż. Kryspin Pluta

 

8-letni Mateusz rozpoczyna kurs żeglarski w szkółce dla najmłodszych. Wychodząc w morze na jednoosobowej łódeczce sam obsługuje żagiel i ster, sam walczy z nieokiełznanymi falami Bałtyku, a przede wszystkim - z własnym strachem. Czy Mateuszowi uda się pokonać swoje słabości i zdać swój pierwszy życiowy egzamin?

 

 

IDEA FESTIWALU

 

Jak wynika z obserwacji ekspertek i ekspertów Centrum Kultury Filmowej, film dokumentalny dobrze działa na młodych ludzi. Z jednej strony jest bliski ich codziennym doświadczeniom związanym z mediami społecznościowymi, w których poznają życie swoich rówieśników, mogą identyfikować się z podobnymi do ich własnych problemami, wyzwaniami, radościami, a przede wszystkim wyrażać siebie i tworzyć miejsce, gdzie mogą podzielić się swoimi opiniami, refleksjami i twórczością. Z drugiej strony film dokumentalny jest znacznie bliższy prawdziwej rzeczywistości, czerpie z niej, dąży do pokazania prawdy, a nad całym tym procesem czuwa reżyser, który jest gwarancją tego, by nie koloryzować, nie przekłamywać i nie krzywdzić.  

 

Film dokumentalny pozwala uważnie oglądać otaczający nas świat w prawdziwych kształtach i barwach, bez manipulacji i przekłamań – to jego przewaga nad mediami społecznościowymi. Na niej została oparta identyfikacja wizualna festiwalu. Ryś, nazywany w języku staropolskim „ostrowidzem”, jest doskonałą emanacją tej idei.