Przepuklina to przemieszczenie się struktur jamy brzusznej przez osłabioną jej ścianę na zewnątrz ciała. Przypadłość ta może się pojawić w różnym wieku, nawet u dzieci. Może mieć charakter wtórny lub pierwotny, który dominuje w przypadku małych pacjentów. Jedną z częstszych jej rodzajów wśród najmłodszych jest przepuklina pępkowa. Sprawdź, jak powstaje i jakie objawy jej towarzyszą.
Przepuklina pępkowa inaczej jest nazywana pępowinową. Może ujawnić się zaraz po przyjściu na świat dziecka lub w ciągu pierwszego roku jego życia. Eksperci szacują, że ten rodzaj przepukliny brzusznej dotyczy 1–3 dzieci na 10 000 urodzonych. Nieznacznie częściej stwierdza się ją wśród chłopców.
Przepuklina pępkowa to przemieszczenie się zawartości jamy brzusznej przez pierścień pępkowy. Do jej powstania dochodzi w pierwszym trymestrze ciąży, a dokładnie między 6. a 10. tygodniem.
Przepuklina pępkowa jest konsekwencją intensywnego wzrostu jelita środkowego, które wydostaje się przez pierścień pępkowy. Może być też skutkiem słabego rozwoju mięśni przedniej ściany jamy brzusznej, zaburzeń ich napięcia czy nieprawidłowości w budowie tkanki łącznej.
O przepuklinie pępkowej mówi się wtedy, gdy narządy jamy brzusznej wydostają się na zewnątrz. Zazwyczaj jest to fragment jelita, choć w przypadku dużych przepuklin mogą to być nawet części narządów. Przepukliny sporych rozmiarów należą jednak do rzadkości. Efektem przepukliny pępkowej jest wystający pępek. Może mieć średnicę 1–5 cm, lecz rośnie podczas każdej czynności związanej ze wzrostem ciśnienia śródbrzusznego.
W przypadku małych dzieci będzie to częste, gdyż do powiększenia się przepukliny może doprowadzić kaszel, płacz czy oddawanie stolca. Przepuklina pępkowa nie powoduje z reguły bólu. Zaniepokoić powinny takie dolegliwości, jak: obrzęk okolicy przepukliny, twarda, napięta, czerwona zmiana, niepokój, płacz, biegunka, wymioty, ból brzucha. Objawy te mogą wskazywać na uwięźnięcie przepukliny pępkowej, a to wymaga pilnego kontaktu z lekarzem. Eksperci podkreślają, że taka sytuacja zdarza się sporadycznie.
W przeważającej większości przypadków przepuklina pępkowa u małych dzieci ustępuje samoistnie. Proces zrośnięcia się jej zazwyczaj trwa do 5. roku życia. Eksperci zwracają uwagę na rolę odpowiednio dobranej fizjoterapii, która wzmacnia mięśnie brzucha i zapobiega powiększaniu się przepukliny, tym samym przyczynia się do szybszego jej zamknięcia.
W przeciwnym razie lub w przypadku sporych przepuklin konieczne jest leczenie. Przeprowadza się zabieg zamknięcia pierścienia pępkowego, po uprzednim odprowadzeniu zawartości przepukliny do jamy brzusznej. Operacja ta ma zapobiec uwięźnięciu przepukliny i zapewnić lepszą estetykę pępka.
W przypadku uwięźnięcia przepukliny należy pilnie wezwać pogotowie medyczne, dzwoniąc pod numer 112 lub 999, albo pojechać z dzieckiem na izbę przyjęć. Chirurg dziecięcy wykonana zabieg w trybie pilnym.
Materiał sponsorowany