Szanowna Pani Profesor,

piszę w sprawię swojej córki, która za miesiąc skończy 5 lat. Zacznę może od tego, że córka jest wcześniakiem. Urodziła się w 35/36 tygodniu ciąży z bardzo małą wagą (niecałe dwa kg). Powodów było wiele - zatrucie ciążowe, IUGR oraz, a może przede wszystkim wada serca. Córka urodziła się z krytycznym zwężeniem aorty na łuku. Wada niestety nie została wykryta od razu. Dziecko przeżyło jedną zapaść. Obecnie stan jej zdrowotny jest w porządku jesteśmy pod kontrolą lekarzy specjalistów. Miała robione badania neurologiczne EEG oraz usg główki, nic nie wykazało żadnych zmian. Neurologicznie jest w porządku.

Przechodząc do tego co mnie martwi, córka bardzo długo mówiła po swojemu. Z powodu kłopotów zdrowotnych trafiła do przedszkola, jak miała 3 lata i 10 miesięcy. W tamtym czasie mówiła naprawdę niewiele. Przez rok uczęszczania do przedszkola bardzo "poszła do przodu" rozwojowo. Bawi się ładnie z dziećmi, ale też potrafi się sama sobą zająć. Uwielbia grupowe zabawy, układanie klocków i tańce. Uwielbia malować, wycinać, kolorować. Chętnie bierze udział w przedstawieniach, nie ma lęków przed publicznymi występami. Jeśli chodzi o sprawność psychoruchową jest na takim samym poziomie, jak rówieśnicy. Córka zaczyna mówić po angielsku, umie liczyć, nazywać kolory, śpiewać, piosenki, zna również pojedyncze słówka. W ciągu tego roku bardzo rozwinęła swoją mowę, jej słownictwo jest na prawdę bogate. Potrafi odpowiedzieć w sposób bardzo rozbudowany np. mamusiu już obiecuje, że będę grzeczna i nie będę więcej tak robić. Odpowiada na pytania: "/Skąd to masz? Czyje to jest? Kto to jest? Co tam jest narysowane?/". Rozróżnia kształty, kolory, wielkości - ale to chyba w tym wieku jest podstawą. Wie jak się ma zachować w poszczególnych sytuacjach - używa zwrotów grzecznościowych.

Najbardziej martwi mnie to, że czasami miesza normalną mowę ze swoją. Doskonale odnajduje się w sytuacjach życiowych, jak pójście do lekarza, sklepu etc. Z logicznym myśleniem nie ma problemów. Czasami chce coś powiedzieć, a widzę, że nie wie jak. Ma czasem problem z wymową niektórych wyrazów. Przykładem może być np. Lokomotywa - do niedawna mówiła 'kolomtoa', a teraz mówi 'kolomotywa'. Ładnie mówi "r", "ż", "sz", "cz". Jednak wciąż widzę problem u niej w komunikacji przez trudność budowania zdań.

Zaznaczę, że pracujemy od 2 miesięcy z logopedą w przedszkolu, jednak zazwyczaj są to ćwiczenia dotyczące języka i wymawiania samogłosek. Sama w domu z nią pracuje, kupuję jej zestawy ćwiczeń dla jej przedziału wiekowego. Nie ma większych problemów z ich rozwiązaniem. Ma obecnie problem z liczeniem do 15 - myli jej się kolejność cyferek, gdzie po angielsku potrafi bezbłędnie policzyć.

Dodatkowy problem jest z machaniem rączkami. W przypływie dużej euforii czasami nimi macha - ma to od dawna. Kiedy była mniejsza robiła to częściej teraz już sporadycznie. Zaznaczę, że dzieje się w to w sytuacjach podekscytowania oraz radości. Dodatkowo przy tej czynności otwiera buzię. Na pewno nie jest autystycznym dzieckiem. Mam w domu autystyczną siostrę i dobrze znamy temat. Córka jest bardzo towarzyska, kocha ludzi uwielbia się bawić przytulać, nigdy nie było problemów z kontaktem wzrokowym. Często wyznaje mi i mojemu mężowi miłość. Jedyne, co ma z dziwnych zachowań, to od czasu do czasu pomacha rączkami, tak jak pisałam wcześniej.

Bardzo proszę o pokierowanie. Widzę, że córka potrzebuje dodatkowych bodźców, aby ruszyć na 100% do przodu. Z góry dziękuje za odpowiedź.

Pozdrawiam serdecznie
Małgosia