Witam,
mam pytanie odnośnie trzyletniego syna. Syn urodził się zdrowy, szybko
nauczył się mówić, na chwilę obecną umie powtórzyć wszystko oraz poprawnie nazywać przedmioty. Potrafi zakomunikować że chce siku, że się boi, że jest smutny, zmęczony itp. Nie sprawia mu również problemu
określanie, do kogo dany przedmiot np należy: "to są okulary taty". Na
pytania typu: "czy chcesz zjeść jogurt?" potrafi odpowiedzieć "tak" lub
"nie".

Jednak problem stwarza mu odpowiadanie na pytania typu, np. co
jadł w przedszkolu, czy byli dzisiaj na dworze. Często odpowiada mi tym samym, o co ja go go zapytam, używając tak samo jak ja formy pytającej albo przekształca to w formę oznajmująca. Czasami zachowuje się tak jakby nie wiedział co w danym momencie robi, często też nazwijmy to "zmyśla". Jak np. ktoś go spyta czy był na dworze (a tak naprawdę nie był) odpowiada, że tak.

Dodam, iż niepokoi mnie również fakt że dziecko za
bardzo ufa obcym osobom, na placu zabaw jest w stanie przysiąść się do
mamy innego dziecka i mówić jej o różnych rzeczach, które w danym momencie np. widzi ("o samolot"). Proszę o porady, Marta