Witam,

jestem mamą 3-letniego chłopca. Mój synek ma "ciężką mowę". Jego słownik jest ubogi: mama, tata, mamuś, tatuś, babcia, dziadek, ciągnik, auto. Stara się budować zdania typu: "patrz mama auto jedzie", "gdzie jest tatuś?" lub zwroty np. "pada deszcz". Potrafi liczyć do 10, zna figury geometryczne, ma świetną orientacje w terenie. Synek potrafi i lubi okazywać uczucia, przytula się, daje buzi, cieszy się na widok bliskich osób (dziadek, babcia, wujek). Gdy zobaczy z daleka tatę to rozstawia szeroko ręce i biegnie go przywitać. Uwielbia dzieci, wręcz garnie się do nich. Świetnie odnajduje się w nowych sytuacjach, nie boi się nowych miejsc czy gwaru. Niepokoi mnie, że nie zawsze reaguje jak go wołam, miewa dłuższe chwile zadumy, często zapatrzy się na bajkę i tez nie reaguje. Ma swoje ulubione potrawy, o które się upomina, nie chce, aby wprowadzać coś nowego. Jeśli czegoś mu nie chcę dać, reaguje płaczem, jednak dość szybko się uspokaja. W ostatnim czasie jest cały czas na "NIE", nie chce się ubrać, nie chce iść na dwór (choć bardzo to lubi), jak już wyjdziemy to nie chce wracać do domu. Nie chce się kąpać (również to lubi). Praktycznie na wszystko reaguje słowami "NIE NIE". Ładnie się bawi i to praktycznie wszystkim, wszystko go interesuje, lubi grać w piłkę, jeździ na rowerze, bawi się samochodami, w zabawie jest bardzo kreatywny. Lubi książeczki, ale często przerzuca kartka po kartce, czasami się zainteresuje i zacznie pokazywać przedmioty lub chce żeby mu opowiadać, ale nie czytać. Ogólnie jest bardzo energiczny, jak zacznie szaleć to końca nie ma. Synek ma młodszego 9- miesięcznego brata, okazuje mu uczucia, podchodzi, żeby dać mu buzi i przytula. Ostatnio jednak bardzo zaczęła mu przeszkadzać obecność brata, ucieka od niego. Bardzo mnie martwi diagnoza logopedy, czy mam ku temu powody?

Wioleta