Witam,
Jestem ojcem już prawie trzyletniego chłopca. Miałem przyjemność zadać już Pani pytanie. Pytałem wówczas o radę w związku z podejrzeniem autyzmu u syna. W chwili obecnej jesteśmy już po diagnozie. Nasz Franek ma autyzm dziecięcy. No cóż, życie zmieniło się diametralnie, ale nie zamierzamy z żoną użalać się nad naszym losem. Jak słusznie napisała Pani w swojej książce (proszę wybaczyć nie zacytuję teraz dokładnie), należy diagnozę przyjąć do wiadomości, ale nie godzić się z nią. W każdym razie poszedłem za Pani radami i od dłuższego czasu siedzimy w totalnej ciszy tzn. wyłączyliśmy wszystkie media (wbrew pozorom wcale nie jest to takie trudne). Właśnie zakupiliśmy serię SŁUCHAM I UCZĘ SIĘ MÓWIĆ i właśnie z tym wiąże się moja prośba. Otóż szukałem (być może niezbyt dokładnie) na forum i innych stronach internetowych informacji jak stosować ten program i pewien ogólny zarys mam. Jednak chciałbym wiedzieć dokładnie krok po kroku, którą część stosować, przez jaki okres czasu, co następnie. Jaki będzie kolejny etap. Czy jest gdzieś w sieci dokładna instrukcja dotycząca tego programu, ewentualnie czy mógłbym prosić o jakiś link? Czytałem wypowiedzi rodziców na różnych stronach i muszę powiedzieć, że niektórzy stosują tą metodę powiedzmy nieco "po swojemu". Chciałbym aby mój syn skorzystał z tego we właściwy sposób stąd moja prośba. Niestety w tej chwili najzwyczajniej szkoda mi czasu na surfowanie po sieci. Wolne chwile poświęcam na literaturę dotyczącą autyzmu (obecnie jestem w trakcie czytania książki "Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych", którą polecam jako lekturę wręcz obowiązkową dla rodziców. Chciałbym podziękować również za Pani rady, które są skuteczne i wyrazić szacunek za Pani pracę i wszystko co Pani robi dla naszych dzieciaków. Rodzicom chciałbym powiedzieć tylko tyle, żeby nie lekceważyli objawów i nie słuchali rad w stylu: "każde dziecko rozwija się indywidualnie", "on ma jeszcze czas", "chłopcy przecież zaczynają mówić później" itp. My z żoną nasłuchaliśmy się tego wystarczająco także od pediatry. Obserwujcie uważnie swoje dzieci. Jeśli coś wzbudzi w Was niepokój nie czekajcie! Działajcie! Będą z Was robić przewrażliwionych rodziców, a niejednokrotnie patrzeć jak na wariatów. My to wszystko przeszliśmy. Dopiero jak trafiliśmy do fundacji, która zajmuje się osobami z autyzmem wreszcie zostaliśmy potraktowani poważnie i po ludzku. Takie są realia, ale pamiętajcie, że im wcześniejsza diagnoza tym więcej można zrobić.

Serdecznie pozdrawiam,
Adam