Szanowna Pani Profesor,
Nie ukrywam, że z dużym zainteresowaniem przeczytałam szereg Pani porad nt. stymulacji dzieci, u których zauważa się opóźnienia w komunikacji werbalnej. Jestem mamą Patryka, który w sierpniu b.r. skończy 2 latka. Synek jest dzieckiem adoptowanym, przebywa z nami od 14 miesiąca życia, zaś od lutego jest formalnie naszym Dzieckiem. Problemem, o którym chciałam Pani powiedzieć, jest ograniczony kontakt werbalny - Patryk ma regresy w komunikacji. Pracuję z Nim w zasadzie od samego początku sporo się komunikując (oczywiście nie używam zdrobnień, nazywam przedmioty prawidłowo), uczestniczę z Dzieckiem w codziennych zajęciach domowych, śpiewam, tańczę z Nim itp. Patryk nie wykazuje zbyt dużej chęci do bawienia się zabawkami, czasem coś Go zatrzyma na chwilę, szybko się jednak nuży i niecierpliwi. W związku z tym trzeba co chwilę wymyślać jakieś zajęcia, aby Dziecko było zaangażowane. Mówi słabo i bardzo rzadko wypowiada słowa: mama (tata nie mówi w ogóle), baba. Rzadko też używa wyrazów dźwiękonaśladowczych (jedynym, które używa dość często jest brum, brum). Rozumie polecenia, wykonuje je poprawnie, macha rączką na pożegnanie, wysyła buziaka. Niestety nie wypowiada podstawowych słów, co mnie niezmiernie martwi. Rodzina oczywiście tłumaczy, że na komunikację jest jeszcze za wcześnie, bo "chłopcy mówią z reguły później", niemniej jednak nie chcę ulegać tym stereotypom. Patryk ma ograniczony kontakt z TV - nie oglądał zbyt wiele bajek (szybko się nudził), zresztą gdzieś kiedyś znalazłam poradę, aby nie sadzać dziecka przed telewizorem przed upływem 18 miesiąca, zaś po tym czasie, aby nie przebywało ono dłużej jak 30 minut. Telewizor nie był więc antidotum na zorganizowanie czasu naszemu Synkowi. Patryk lubi muzykę, lubi się ruszać w rytm, lubi piosenki i zabawki dźwiękowe. Czytając wypowiedzi innych rodziców nt. problemów komunikacyjnych oraz Pani porady, kupiłam już serię "Słucham i uczę się mówić": "Samogłoski i wykrzyknienia", "Wyrazy dźwiękonaśladowcze" oraz "Sylaby i rzeczowniki" (cztery części). Od wczoraj rozpoczęłam stymulację w słuchawkach - na szczęście nie zanotowałam niechęci mojego Dziecka do trzymania ich na uszach. Zauważyłam, że najczęściej doradzała Pani stymulację codzienną, po 15-20 minut (z podziałem na sesje), natomiast w książeczkach jest mowa o stymulacji trwającej 6 minut. Proszę o rekomendację, jaki czas musiałabym poświęcać na ćwiczenia z Małym? Nie wiem, czy fakt, że Patryk jest wcześniakiem (urodził się w 34 t.c.) ma również wpływ na opóźnienia w procesie komunikacji? Dodatkowy fakt - rodzice biologiczni mojego Dziecka mieli orzeczone upośledzenie w stopniu lekkim (wykazywało się to głównie obniżonym poziomem IQ). Nie chcę tu oczywiście stawiać diagnozy, iż moje Dziecko na pewno będzie rozwijało się gorzej, bowiem wiele zapewne zależy od opiekunów, czyli nas. Będę jednak wdzięczna za Pani komentarz do powyższego. Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Edyta