Witam!
Jestem mamą Mateuszka. Syn skończył w grudniu cztery lata. Jest dzieckiem wesołym, bardzo lubi układać puzzle (jest w tym mistrzem), również nie ma godnego mu przeciwnika w grach komputerowych, gdzie kontakt z komputerem ma ograniczony. Obecnie mieszkamy w Anglii. Syn od grudnia chodzi też tam do przedszkola, jest bardzo lubiany przez dzieci i pedagogów. Mówią nam, że nie mają z nim żadnych problemów. Ładnie je, biega z dziećmi, chodzi na spacery, sam potrafi się załatwić, często myje rączki. Problem polega na tym, że Mateusz mówi bardzo mało, powie "mama", "tata", "chce pić", "patrz", często mówi słowo "nie chcę", "idź"... Potrafi naśladować zwierzątka i nazwać je po imieniu, dużo tez mówi po swojemu, że nie można go zrozumieć. Jak coś chce to pokazuje paluszkiem albo ciągnie mnie za rękę i mi to pokazuje. Miał robione badanie słuchu, wyszło prawidłowe. Lubi często też sam się bawić. Na ludzi czasem patrzy bardzo wstydliwie. Zauważyłam również, że nie zawsze rozumie co do niego się mówi, chociaż panie w przedszkolu mówią, że wszystko rozumie po angielsku, ja już sama nie wiem. Nie bardzo lubi malować, a farbami jak maluje to zmiesza wszystkie kolory i wychodzi czarny obraz. Bardzo lubi się przytulać z rodzicami i figlować z tatą. Tańczy do muzyki, nie raz słyszę jak nuci coś pod nosem jakąś melodię z bajki. To taki mały łobuz.
Nie wiem co mam robić. Byłam już u wielu pediatrów i każdy mówi, że mu nic nie jest, że mamy być cierpliwi i że mowa sama przyjdzie. Teraz jesteśmy umówieni do logopedy i czekamy na wizytę. Chciałam jeszcze dodać, że u nas w rodzinie też brat mój i siostrzeniec późno zaczęli mówić, a dzisiaj im się buzie nie zamykają:)
Proszę o pomoc, nie wiem co mam robić, bardzo się boje o syna, siedzę tylko na Internecie i czytam różne choroby i wszystkie mi pasują. Mąż jest na mnie zły, że się tylko nakręcam.
Pozdrawiam

Aleksandra