Dzień dobry!
Jestem mamą 2,5 letniego Adasia. Adaś fizycznie rozwijał się prawidłowo. Jest sprawniejszy od 2 lata starszej siostry. Jest bardzo uparty i przeżywa (kiedyś kładł się na podłogę, teraz zwykle płacze) jak coś jest nie po jego myśli. Samodzielnie je posiłki i pije z kubeczka. Utrzymuje kontakt wzrokowy, lubi się przytulać. Cieszy się jak przychodzi ktoś kogo lubi do domu. A ignoruje gdy kogoś nie lubi. Od niedawna reaguje na swoje imię. Mówi tylko mama, am i nie. Był czas, że mówił poszczególne słowa, ale to były tylko okresy jedno - dwumiesięczne i jakby zapominał o tym słowie. Poda coś jak go poproszę. Widać jednak, ze najczęściej nie rozumie co się do niego mówi. Nie jest agresywny w stosunku do siebie. Często układa zabawki, lub inne rzeczy w szeregi. Kiedy jest w trakcie takiej zabawy w "kolekcjonowanie" jest z nim utrudniony kontakt. Najczęściej używa prawej ręki, jednak czasami się zapomni i korzysta z lewej (najczęściej przez chwilę). Lubi wszelkie układanki i puzzle i całkiem nieźle sobie z nimi radzi. Lubi malować i rysować (koła, kropki, kreski, mazy). Miesiąc temu zasugerowano nam, ze Adaś ma autyzm. W zeszły piątek potwierdzono to przypuszczenie. W danej fundacji nie zaproponowano nam żadnej formy terapii. Udało nam się dostać na dzienny oddział dla osób z autyzmem, który właśnie utworzono w Lublinie. Jeszcze Adaś tam nie uczęszcza, ponieważ jest przeziębiony. W każdym razie ja już wcześniej byłam pewna, że nadzieją dla Adasia jest "metoda krakowska". Przeczytałam prawie całą Pani książkę "Wczesna diagnoza ...".
W Lublinie niestety nie ma logopedy, który by prowadził terapię metodą krakowską. Jestem umówiona z Panią Martę Korendo na konsultację, ale najbliższy termin to 15 luty. Wiem, że w wieku mojego synka każdy tydzień jest ważny, dlatego chciałabym już zacząć z nim ćwiczyć. Nie będzie łatwo, bo już próbowałam mu zakładać słuchawki na uszy i bardzo się broni przed nimi i krzyczy. Wierzę, że mu przejdzie. Czy może lepiej poczekać spokojnie, do spotkania z Panią Korendo, żeby nie zamazać obrazu faktycznego Adasia? Jeśli powinnam już pracować z Adasiem to czy mogę ćwiczyć ten sam program jaki Pani zaleciła dla Jasia (z przykładu na końcu wspomnianej przeze mnie książki)? A może coś innego Pani proponuje?
Nie wiem też, czy jeżeli będę z nim pracować i puszczać mu do słuchania w słuchawkach płyt, to mogę na początku odpuścić sobie pokazywanie razem z powtarzaniem, bo i tak będę musiała się z nim siłować, żeby nie mógł zdjąć słuchawek?
Wiem, że jest Pani zapracowaną osobą, ale będę bardzo wdzięczna za odpowiedź!
Z góry bardzo dziękuję!

Ola