Szanowna Pani Profesor,
Mój syn w zeszłym tygodniu skończył dwa latka. Mówi zdaniami, łączy wyrazy: np. „Jedz zupkę kotku.” W jego słowniku jest dużo: rzeczowników (nazwy owoców, warzyw, przypraw, przyborów, zabawek itp., odmienia je przez wszystkie przypadki, używa nawet biernika), czasowników (myje, pije, pierze, patrzy, pisze, czyta, rysuje, boli, itp.) przymiotników, przysłówków, wyrażeń przyimkowych. Można się z nim spokojnie porozumieć. Od samego początku jeżeli nie umiał powiedzieć jakiegoś wyrazu to go nie mówił, nie zniekształcał artykulacyjnie (brak r zamienia na l/j, sz to coś pomiędzy sz a s ale bliżej sz). Obecnie tylko dwa słowa wypowiada inaczej: biedronka – biedka, skarpetki – siepki, bardzo często używa zdrobnień: foczka, guziczki, buciczki itp. Ładnie trzyma ołówek w trzech palcach, rysuje kreski, zaczyna rysować koła. Jest dosyć sprawny motorycznie (duża i mała motoryka) Całe wakacje czytał z mamą książeczki „Kocham czytać” Zna samogłoski po dwukrotnym przeczytaniu mu ich. Słysząc piorącą pralkę mówił bu bu, widząc jak babcia mieli kawę mówił zyzy, na cukierki wołał cucu itp. Widząc wyraz brzuszek mówi o! „zu” i wskazuje sylabę. Często bawi się w pokoju sadzając misie na krzesełkach przy stole i mówi „czytamy misiu czytamy”. Czasowników używa w 1 os. liczby mnogiej a coraz częściej w l. pojedynczej. np. mama chodź czytamy, mama czytamy czytamy. Nad książką jest się w stanie bardzo długo skupić. Kiedyś gdy był bardziej ruchliwy to była jedyna możliwość na nawet godzinną przerwę w bieganiu. Potrafi znaleźć taki sam obrazek lub odnaleźć fragment na większym obrazku. W związku z powyższym mam pytanie w jaki sposób stymulować rozwój synka? Czy można już uczyć go czytać? Wiele rzeczy mu przychodzi z łatwością, ma bardzo dobrą pamięć. Jak można to wykorzystać.
Pozdrawiam serdecznie

Marzena