Witam Panią Profesor,
Szukam informacji o zaburzeniach mowy. Mam nadzieję, że pomoże mi Pani w ocenie braku mowy u synka. Syn ma 21 m-cy i nic nie mówi oprócz piszczenia, buczenia lub mruczenia, wydaje dżwięki gardłowe a także czasami woła "ta", "da" rzadko "ma", "ba" i coś w rodzaju "cześć". Ze słuchem u niego dobrze, ponieważ miał badania po urodzinach i jak miał 3 m-ce. Wiem, że reaguje na dźwięki. Sporo też naczytałam się o tym, że chłopcy później mówią jednak to mnie nie uspokaja. Niestety dużo naczytałam się także o autyźmie i coraz więcej myślę, że może coś w tym jest. Syn rzadko wykonuje polecenia, o braku mowy już wspomniałam, jak czegoś chce to łapie za rękę i ciągnie, aby coś osiągnąć/dostać, jeśli tego nie dostanie wpada w złość, która objawia się piszczeniem, rzucaniem się na podłogę i uderzaniem głową o nią (na szczęście nie robiąc sobie przy tym krzywdy). Kontakt wzrokowy jest, ale nie za długi, jak się go woła po imieniu to 2 razy zareaguje, 3 razy nie (tak jakby czynność, którą wykonuje w danym momencie pochłaniała całą jego uwagę- mówimy wtedy, że coś go bardziej zainteresowało/zajęło). Mocno trzeba mu zwracać uwagę, aby podał rękę na dzień dobry to wtedy podaje i pomacha papa, choć to papa szybko mu się nudzi. Ma momenty, że coś tam zaczyna mówić sylabami, a potem jest regres i milknie na tydzień, aby potem coś znowu zacząć mówić. Widać, że jest związany ze mną i z tatą - rozpoznaje nas w tłumie kilku osób i do nas lgnie. Jak się rano obudzi to uśmiecha się do nas i widać, że na nasz widok jest zadowolony. Często wspina się na nas, zaciska ząbki i przyciska brodę do naszej głowy. Ma też momenty jak ogląda np. bajkę to staje na palcach u nóg, otwiera szeroko buzię wydając "ach" i wymachuje rączkami (zwłaszcza tak robi oglądając tv). Nadmienie, że telewizję ogląda ok. 3 godziny dziennie. Jak go nauczyłam pokazywać, gdzie sroczka kaszkę warzyła to przez jakiś czas po usilnych namowach pokazywał, a teraz nie chce pokazywać tak, jakby ta zabawa przestała go interesować. Nie jest specjalnie zły czy ospały, raczej jest grzeczny, lubi biegać. Ma kilka pluszaków, które kompletnie go nie interesują, potrafi budować wieże z klocków, wie do czego służy pilot od tv, dając mu klucze biegnie do drzwi i próbuje je otworzyć, kiedyś jeszcze jak dostawał telefon to naśladował nas tzn. brał słuchawkę do ucha i powtarzał zabawnie "tatatatatata" jak mu teraz daję telefon to już odrzuca go - nie jest nim zainteresowany. Bawi się samochodami, lubi rzucać klockami, piłkami, ale na zasadzie odrzucenia czegoś daleko przed albo za siebie. To co mu się nie podoba to oscentacyjnie wyrzuca: pieluszki z szafy, klocki i inne rzeczy np. położone na blacie rzeczy od krzesełka do karmienia lądują od razu na podłodze. Jak mu się głośno powie "nie wolno" i palcem pogrozi to widać, że bierze go żałość i zaczyna płakać. Nie pokazuje palcem rzeczy, ani nie wodzi wzrokiem za moim palcem jak chcę mu coś pokazać. Lubi dzieci, uśmiecha się, chce je dotknąć, delikatnie uderza rączką o ich głowę czy łapie za rękę mrucząc przy tym po swojemu, tak samo zwierzątka go interesują. Niestety nie ma za wiele kontaktu z rówieśnikami, tyle co przypadkiem na spacerze. Książeczki ogląda, ale tylko przewraca kartki, nie interesują go rysunki na zasadzie, gdy mówię mu, że to kurka i robi ko ko ko, to nie patrzy tylko od razu przerzuca kartki - nigdy nie ogląda książeczki do góry nogami. Syn dobrze się rozwija, zaczął chodzić jak miał 11 m-cy, wydawało mi się wtedy, że wyprzedza swoich rówieśników w fizycznym rozwoju. Wiem, że się rozpisałam, ale potrzebuje pomocy i informacji nt. tego, czy jest to swego rodzaju norma, czy jest się czymś przejmować, czy potrzebna jest fachowa pomoc, jeśli tak to jaka i kiedy, czy są to oznaki autyzmu? Prosze o poradę jak mogę mu pomóc rozwijać się prawidłowo jak na swój wiek. Będę bardzo wdzięczna za jakąkolwiek poradę.
Dziękuję i czekam na odpowiedź.
Maja