Moja córka na początku maja skończyła 3 lata do pewnego wieku rozwijała się całkiem normalnie. W tej chwili martwię się o nią, bo mimo tego, że ma rodzeństwo i ja rozmawiam z nią dużo, to ma moim zdaniem spore opóźnienie tzn problem z mową. Zna mały zasób słów - fakt, że zaczęła powtarzać słowa, ale po pierwsze nie mówi pełnymi zdaniami nawet krótkimi, a po drugie nie potrafi mi pokazać prostych rzeczy np gdzie jest konik. Duży problem ma ze skupieniem się na czymkolwiek czy też nauce czegoś nowego. Nauka robienia na nocnik siku zajęła nam rok czasu. Potrafię do niej mówić, a najmniejszy szmer ją rozprasza i po chwili nic nie pamięta. Często zamyka się w sobie i nic do niej nie dociera. Ma problem z nawiązywaniem kontaktu z dziećmi, nawet z własnym ojcem, którego widzi na co dzień. Nie rozmawia ani nie przejawia żadnych uczuć. Jedyne osoby do których przejawia jakikolwiek kontakt czy uczucia jestem ja i jej starszy brat. Mieszkam w anglii i nie wiem do jakich lekarzy czy też poradni powinnam z nią się udać. Część tych objawów występuje u dzieci autystycznych więc nie wiem co o tym myśleć i gdzie dalej z tym iść

Pytanie przesłała Pani Emilia