Jakie wymienia się przyczyny Mózgowego Porażenia Dziecięcego:
- powikłania okołoporodowe 60%
- czynniki prenatalne 20%
-poporodowe 20%

4 postaci MPD:
*Spastyczne porażenie mózgowe - to inaczej wzmożone napięcie mięśniowe, którego dziecko często nie kontroluje i które może przeszkadzać mu w wykonywaniu wielu czynności. Prowadzi też do deformacji mięśni i stawów.
Porażenie może być połowiczne, dwukończynowe lub czterokończynowe.
*Atetotyczno-hipotoniczne porażenie mózgowe - obniżone napięcie mięśni tułowia i kończyn, specyficzny, nieskoordynowany, drżący chód.
*Dyskinetyczne porażenie mózgowe - charakteryzuje się zmiennym napięciem mięśniowym
*Mieszane MPD - występowanie wszystkich rodzajów MPD.

Do tego mogą, ale nie muszą występować różne z następujących: napady padaczkowe, niepełnosprawność intelektualna lub trudności w nauce, osłabienie słuchu, wady wzroku, zaburzenia mowy i zachowania,  trudności z ssaniem, żuciem i gryzieniem pokarmu, przykurcze stawów, skoliozy, podwichnięcie bioder i samoistne złamania kości, zaburzenia czucia, nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia zachowania i nastroju.

Małe dziecko z porażeniem nie podnosi samo główki, nie siada i nie raczkuje. W wielu aspektach życia nie jest i nie będzie samodzielne.

Jakie może objawiać się MPD u dziecka:
- nieprawidłowe napięcie mięśniowe w kończynach
- zaburzona postawa tułowia
- opóźnienie w rozwoju (brak unoszenia główki, wiotki tułów, brak zdolności raczkowania, chód na palcach, scyzorykowe ułożenie nóżek)
- małogłowie
- powolny przyrost obwodu głowy
- trudności w karmieniu

Najczęstsze problemy zdrowotne dzieci z MPD:
- zaburzone czynności ruchowe (jak najszybsza rehabilitacja)
- padaczka
- ból (przez deformacje układu mięśniowo - szkieletowego i złe napięcie mięśniowe)
- infekcje dróg oddechowych i jamy ustnej
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (zaburzenia połykania, refluks żołądkowo-przełykowy, dysfagia, zachłystywanie się treścią pokarmową, wymioty, przewlekłe zaparcia).

Źródło infografiki: http://17milionow.pl/

Kilka uwag dotyczących kulturalnego zachowania się w towarzystwie osób z MPD:

• Dzieci z MPD, korzystające z wózka inwalidzkiego lub poruszające się w chwiejny sposób na własnych nogach u pewnych ludzi wywołują dziwne reakcje: wpatrywanie się w dziecko, jawne szeptanie na jego temat do osoby obok, pytanie dziecka, rodzica o to, co się stało, bo coś jest nie tak!

Unikaj takich zachowań. Człowieka nie definiuje jego pełnosprawność lub niepełnosprawność. Pamiętaj o tym, że kiedy robisz sensację, kiedy widzisz kogoś z MPD, dzieci pełnosprawne mogą też na Ciebie patrzeć, a później naśladować Twoje nieodpowiednie postępowanie. Jeśli na innych przechodniów nie zwracasz uwagi, daj też żyć tym, którzy urodzili się z porażeniem mózgowym.

• Z racji tego, że mózgowe porażenie dziecięce często uniemożliwia człowiekowi chodzenie, musi on poruszać się na wózku. W takiej sytuacji, kiedy rozmawiasz z osobą na wózku, zadbaj o ważną zasadę komunikacji - bycie na jednym poziomie. Jeśli więc tylko możesz, usiądź lub przykucnij naprzeciwko rozmówcy.

• Jak każdy człowiek, osoba niepełnosprawna chce być w maksymalnym stopniu samodzielna. Pozwól jej na to. Jeśli jednak zostaniesz poproszony o pomoc lub widzisz, że jest konieczna, udzielaj jej zawsze.

• Wiele dzieci nie lubi zbyt “specjalnego traktowania”. To znaczy, że czują się lepiej, kiedy normalnie się z nimi rozmawia, bez nadmiernego, głośnego zachowania i śmiechu. Osoby z MPD są bardzo czujne. Rozpoznają, kiedy ktoś zachowuje się w sztuczny sposób albo okazuje zainteresowanie nie im, jako osobom, ale ich niepełnosprawności. A po co? Nie lepiej po prostu cieszyć się swoim towarzystwem?

• Inna sprawa to to, że do niektórych dzieci z MPD trzeba mówić bardziej wyraźnie i powoli, by zrozumiały to, co chcemy im przekazać.

• Dzieci z porażeniem mózgowym mogą też mieć problem z mówieniem. Czasami wystarczy cierpliwość w rozmowie i wysłuchiwanie każdego wypowiadanego słowa. Bywa też tak, że dziecko wypowiada się bardzo niewyraźnie. Jednak, kiedy pozna się młodego człowieka, jego sposób wyrażania się stanie się klarowniejszy, a słowa będą łatwiejsze do rozróżnienia.

• Czy poruszenie niektórych tematów w pierwszej rozmowie będzie nietaktowne? Na pewno wypytywanie o przypadłość rozmówcy, wnikanie w jego życie osobiste może spowodować dyskomfort. Lepiej jest powściągnąć swoją ciekawość.

***

Książka, która pomoże Ci zgłębić problematykę niepełnosprawności MPD i porozmawiać o niej ze swoją pociechą:
Aleksandra Chmielewska, Papużki nierozłączki

Zobacz też: Jak rozmawiać z dzieckiem o niepełnosprawności.