Twoje dziecko rozprasza się w trakcie nauki? A Ty próbowałaś/ próbowałeś już wszystkiego? Czasami warto sięgnąć po najprostsze rozwiązania, które nie zawsze wydają się być oczywiste.

Powszechnie wiadomo, że najlepiej odrabiać lekcje w ciszy i skupieniu bez dodatkowych bodźców rozpraszających uwagę. Wyłączamy więc telewizor czy komputer, ściszamy radio. Czy jednak dbamy także o to jak wygląda otoczenie, w którym dziecko się uczy? Porządek na biurku i w pokoju to wbrew pozorom niezwykle istotna sprawa. Dlaczego?

Naszą uwagę można porównać do reflektora. Tak jak reflektor kieruje swoje światło na jedną rzecz w jednym momencie, my kierujemy w ten sposób uwagę. Nazywamy takie zjawisko "uwagą selektywną". Mimo że nieświadomie jesteśmy w stanie obserwować wiele otaczających nas elementów na raz, to świadomie skupiamy się tylko na jednej. Dodatkowo, jeśli nie poświęcimy istotnej sprawie całej uwagi, rzecz nieistotną mózg będzie przetwarzał lepiej. Czyli dialogi lecącego w tle serialu dziecko może zapamiętać dokładniej niż czytany w tym samym czasie rozdział o bitwie pod Grunwaldem.

Jak ta wiedza ma się do nauki i porządku na biurku? Właśnie dlatego, że uwaga ma ograniczoną pojemność, wszystkie bodźce znajdujące się dookoła dziecka mogą je rozpraszać i odciągać jego uwagę. Kolorowe kredki czy karteczki są bardzo atrakcyjnym obiektem uwagi dziecka i zdecydowanie wygrywają z podręcznikiem. Ograniczmy wyposażenie biurka do tych najpotrzebniejszych rzeczy. Najlepiej jeśli w czasie wykonywania zadania np. z matematyki na biurku znajdują się tylko podręczniki z tego przedmiotu. Sterta innych książek przypomina tylko o kolejnych czekających go zadaniach i zajmuje jego myśli.

Nauczenie dziecka porządku nie jest tak trudne jak się wydaje. Skuteczne są nawet najmniejsze pochwały i pozytywne wzmocnienia. Doceńmy to, że dziecko dba o porządek na biurku mówiąc: “Świetnie, że posprzątałeś!” lub “Widzę, że się Twoje biurko jest naprawdę czyste, brawo!”. Możemy także posłużyć się drobnymi nagrodami, takimi jak cukierki. Wręczajmy je tylko wtedy, gdy dziecko wykona powierzone mu zadanie. Związek między konkretnym działaniem, a nagrodą musi być widoczny, a odstęp czasowy nieduży. Wtedy dziecko czuje się zmotywowane do dalszych starań.

I co najważniejsze - dajmy przykład! Sami dbajmy o porządek w swoim pokoju czy domowym miejscu pracy. Najszybciej dzieci uczą się przez naśladowanie. Potwierdzajmy więc zachowaniem własne słowa.