Warszawa

Mamo, nie zostawiaj mnie! 7 sposobów, jak przetrwać okres lęku separacyjnego

Mamo, nie zostawiaj mnie! 7 sposobów, jak przetrwać okres lęku separacyjnego

Jeżeli Twój maluch nie odstępuje cię na krok, a każda próba wyjścia z domu czy nawet do toalety kończy się jego histerycznym płaczem, oznacza to, że wkroczyliście w etap lęku separacyjnego. Lęk separacyjny to lęk przed rozstaniem z matką lub innym opiekunem, z którym dziecko jest najmocniej związane. Etap ten, mimo że bardzo kłopotliwy dla mamy świadczy o tym, że rozwój emocjonalny dziecka przebiega prawidłowo. Skąd się bierze?

 

Wraz z rozwojem ruchowym, gdy dziecko zaczyna samodzielnie poznawać świat uświadamia sobie nowe możliwości, które z jednej strony są niezwykle kuszące, z drugiej jednak  oddalenie się od mamy budzi lęk. Zwłaszcza, że jest przekonane, że kiedy mama znika z oczu, to znika na zawsze.  Jak zatem sobie radzić?

 

1/7
1/7

Bądź blisko


Bliskości nigdy za wiele, a Twój maluch bardzo jej potrzebuje. W miarę możliwości staraj się poświęcać mu jak najwięcej uwagi. Bawcie się, czytajcie książki, rysujcie. Gdy wychodzisz z pokoju przez cały czas mów do niego.  Może warto rozważyć kupno nosidełka, aby w trudnych momentach ułatwić wykonywanie obowiązków domowych.

2/7
2/7

Mamo, pożegnaj się!

 

Pułapką, która może nasilić u dziecka lęk separacyjny jest wychodzenie z domu ukradkiem i bez pożegnania. Dla rodzica takie rozwiązanie może wydawać się najłatwiejsze, jednak dziecko poczuje się oszukane i  z czasem może tracić do Ciebie zaufanie. A zaufanie do bliskiej osoby to podstawa poczucia bezpieczeństwa.

3/7
3/7

Trening rozstawania się

 

Pożegnania można ćwiczyć. Najlepiej małymi krokami. Na początek wychodź dosłownie na chwilę. Przed każdym wyjściem tłumacz dziecku, że mama wychodzi, ale wróci. Warto stworzyć rytuał pożegnania np. buziak, przytulenie. Rytuały wzmacniają poczucie bezpieczeństwa dziecka. I co ważne, nie przedłużamy pożegnania. Konieczność wyjścia z domu jest czym normalnym. Niech maluch nie widzi, że przeżywasz moment rozstania. Bądź spokojna.

4/7
4/7

Babcia czy ciocia

 

Warto wcześniej przyzwyczajać dziecko do tego, że mama czasem wychodzi. I wychodzić choćby na chwilę, by dla dziecka stało to czymś zupełnie naturalnym. Jeśli macie taką możliwość i babcia, ciocia lub inna osoba z rodziny, która dysponuje wolnym czasem zgodzi się opiekować wykorzystajcie to. Dla was to chwila oddechu, a dla dziecka nauka samodzielności.

5/7
5/7

Przyjaciel na czas rozstania

 

W okolicy pierwszych urodzin czy nawet nieco wcześniej warto kupić dziecku przytulankę. Ulubiony miś, lalka lub maskotka, która zawsze może mu towarzyszyć da  dziecku poczucie bezpieczeństwa wtedy, kiedy mamy nie ma. Ułatwi też zaśnięcie. Przy okazji dziecko uczy się opiekować kimś zależnym od siebie i wchodzi w rolę mamy. Jest to ważny krok do samodzielności.

6/7
6/7

Akuku

 

Dziecko na tym etapie rozwoju nie wie, że kiedy coś znika z jego pola widzenia, nie znika na zawsze. Aby uczyć je, że jest inaczej możecie wykorzystać uwielbianą przez maluszki zabawę akuku. Wystarczy kocyk czy prześcieradło, którym możecie zakryć swoją twarz lub zabawkę i pozwolić dziecku samodzielnie was odkryć.

7/7
7/7

Cierpliwości...

 

….to mija. Zazwyczaj lęk separacyjny mija około 2 - 3 roku życia dziecka – wtedy dziecko zyskuje pewność, że rodzic do niego wróci. Pamiętajmy też, że im starsze dziecko, tym lepiej sobie radzi z trudnymi emocjami, w tym z rozłąką z mamą. Zdarza się, że lęk seperacyjny trwa dłużej i to też jest sytuacja mieszcząca się w normie. Jeżeli jednak kilkulatek nadal histerycznie reaguje na każde wyjście mamy z domu, warto skonsultować się z psychologiem.

Przeczytaj również

Polecamy

Więcej z działu: Artykuły

Warto zobaczyć