Oczywiście, rodzice zawsze będą bardziej przeżywać takie kwestie jak: zarazki, choroby czy brak matczynej kontroli. To zrozumiałe, że mogą obawiać się, jak maluch poradzi sobie w nowym środowisku. Jednak ważniejszym podmiotem w całej tej sytuacji jest dziecko, jego przeżycia i emocje. Dla niego to też wielka sprawa. Nowe otoczenie, nowi koledzy, koleżanki, ale przede wszystkim czas bez rodziców. Może się wydawać, że maluchy nie mają nic do powiedzenia, ale przecież przejawiają pewne zachowania, których nie można lekceważyć.

Płacz
Jednym z objawów reagowania na pójście do przedszkola jest płacz.
Często dzieci płaczą już przed pójściem do przedszkola. Zdarza się także, że nie chcą puścić rodzica i się roztkliwiają. Czasami także, maluchy wracają całe w spazmach. Dla nich to przede wszystkim czas bez rodziców, głównie mamy. Początkowo ten czas nich może być wręcz traumatyczny. Takie kilkulatki mogą się po prostu nie czuć komfortowo w atmosferze przedszkola, mimo że są tam wychowawczynie, które się nimi zajmują oraz różnorakie zajęcia, czy czekające na nich zabawki.

Inne zachowania

Dzieci mogą także częściej niż zwykle oddawać mocz. Wiążę się to ze stresem spowodowanym chodzeniem do przedszkola czy nieznanym miejscem. To nowa sytuacja, a więc reagowanie na nią bywa różne.
Zdarza się także, że dzieci nie chcą jeść z powodu stresu związanego z pójściem do przedszkola i ilością nowych wrażeń.
Maluchy obawiają się nowego miejsca, nowych okoliczności. To może powodować w nich strach, a przez to wychodzenie do przedszkola nie będzie niczym przyjemnym.

Co zrobić?
Nie ma złotego środka, który pozwala od razu pozbyć się negatywnych emocji związanych z pójściem pierwszy raz do przedszkola. Jeśli pojawiają się dosyć często, należy je niwelować, poprzez rozmowy z dziećmi.

Rodzice powinni postawić się także w sytuacji dziecka, oni także doświadczają podobnych momentów w swoim życiu. Skoro dla dorosłego pójście do nowej pracy potrafi być stresujące, nie należy się dziwić, że maluch tak bardzo przeżywa swoje pierwsze dni w przedszkolu.

Ważna jest więc pomoc, troska i zrozumienie. Przydatne jest także uczenie dzieci samodzielności od najmłodszych lat od  jedzenia, poprzez ubieranie się i korzystanie z toalety.

Co ciekawe, warto tłumaczyć pociechom, że chodzenie do przedszkola to po prostu zwykła czynność. Tak jak tata chodzi do pracy, rodzeństwo do szkoły, tak maluch jest na tyle duży i samodzielny by iść do przedszkola.

Nie warto także robić dziecku przerw w chodzeniu do przedszkola, co oznacza np. zostawianie go u babci, cioci. By okres adaptacji trwał w miarę krótko, rodzice nie powinni przerywać rytmu codziennego spędzania czasu w przedszkolu.

Ponadto powinno się także dać dziecku swobodę do oceniania przedszkola. Opiekunowie nie powinni narzucać pociechom swojej opinii. Niech się wyżalą, a dorośli niech ich wspierają i podtrzymują na duchu.

Warto także nie przedłużać momentu rozstania. Im dłuższe będzie trwało pożegnanie, tym dziecko będzie czuło niepokój związany z obecnością rodzica.

Ważne jest, by nie zabierać dziecka z powrotem do domu, kiedy tylko zaczyna płakać. W ten sposób rodzice nauczą swoje pociechy tego, że płaczem mogą wszystko wywołać wszystko. Aby temu zapobiec można dać dziecku jego ulubioną zabawkę, a dzięki temu będzie czuło się bezpieczniej.

Powiedzenie, że początki zawsze są trudne nie zawsze musi stanowić regułę, jeśli odpowiednio przygotuje się maluchy do pójścia do przedszkola.

Z uśmiechem na twarzy
Jednakże nie popadając w ponury nastrój, są i takie dzieci, które chodzą codziennie do przedszkola z uśmiechem na twarzy, ciesząc się na kolejny dzień z rówieśnikami. Chętnie uczestniczą w zajęciach, zabawach i z chęcią spożywają posiłki podawane w przedszkolu. Dzięki temu, że dzieci szybko się adaptują, także i rodzicom jest łatwiej funkcjonować. Maluch jest szczęśliwy i produktywnie spędza czas, uczy się nowych rzeczy, zachowań i reguł, a dodatkowo ma nowe koleżanki, kolegów z którymi może się bawić i utrzymywać kontakt. Natomiast rodzic jest spokojny, bo wie, że jego pociecha jest bezpieczna i zadowolona. Uczy się nowych rzeczy i dostosowuje się do tego, że przebywa w przedszkolu.

Powodzenia!