Muzeum mieści się w zabytkowym dworku zbudowanym w 1894 roku przez malarza Włodzimierza Tetmajera, który cztery lata wcześniej ożenił się z Anną Mikołajczykówną, córką bronowickiego chłopa.

21 listopada 1900 roku w domu Tetmajerów odbyła się zabawa weselna po ślubie poety i dramaturga Lucjana Rydla z siostrą Anny Tetmajerowej – Jadwigą Mikołajczykówną. Jednym z obecnych na niej gości był przyjaciel pana młodego, świadek na jego ślubie – Stanisław Wyspiański. Nie brał on jednak udziału w zabawie – oparty o odrzwia pomiędzy dwiema izbami – słuchał i obserwował. Tak narodziła się koncepcja "Wesela", które pod piórem pisarza wykroczyło poza swe anegdotyczne ramy, urastając do rangi jednego z największych polskich dramatów.

Ekspozycja muzeum obejmuje cztery izby – świetlicę, izbę taneczną, izbę-scenę oraz alkierz. W świetlicy – dawnej pracowni i bibliotece Lucjana Rydla – można obecnie oglądać wystawę malarstwa Młodej Polski poświęconego tematyce bronowickiej. W izbie tanecznej, gdzie podczas wesela do tańca przygrywała wiejska kapela, a o północy odbywały się oczepiny, zgromadzone są portrety i pamiątki związane z rodziną Rydla. Ekspozycję uzupełniają zaś autentyczne stroje bronowickie oraz ubranie krakowskie Jadwigi Rydlowej i kaftan jej brata – Jana Mikołajczyka. Izba-scena (dawny pokój Włodzimierza Tetmajera) stanowi dokładne odzwierciedlenie dekoracji teatralnej premiery Wesela, w alkierzu zaś znajdują się m.in. fotografie uczestników owej zabawy – pierwowzorów postaci dramatu Wyspiańskiego, pięknie zachowana krakowska skrzynia wyprawna Jadwigi Rydlowej oraz pierwodruki utworów Lucjana Rydla.