Witam,

córeczka za niecałe 2 tygodnie skończy roczek. Właściwie - nie chcę wyjść na przewrażliwioną osobę, bo przejawia całe mnóstwo pozytywnych zachowań, ale nie jestem pewna, czy niektóre z nich mieszczą się jeszcze w zakresie tolerancji dla 12 miesiąca życia.

Córka mówi dużo słów- dużo prawdziwych, jeszcze więcej własnych, ale ze zrozumieniem używa tylko słowa "kat" (na kota). Spytana "gdzie jest mama?" - widzę, że nie ma pojęcia, kogo ma szukać. Mimo właściwie codziennych prób, nie potrafi wskazać na obrazku oka, nosa, człowieka, właściwie niczego. Jednocześnie spytana "gdzie jest fortepian" - zmierza w stronę instrumentu. Wie, że ma na imię Agata - nawet często wymawia własne imię, ale prawie nigdy nie reaguje, jak do niej mówię, mogę mówić kilkanaście razy, nawet się nie odwraca (nie ma problemów ze słuchem).

Ciężko mi jeszcze określić, co rozumie, a co jest dziełem przypadku, więc nie chcę więcej opisywać. Z tego co czytałam, dziecko w tym wieku powinno bawić się w bardziej złożony już sposób - czego również nie zaobserwowałam, oprócz rozwalania rzeczy i uderzania nimi, lubi tylko "grać" na fortepianie. Jest ogólnie kontaktowa, chociaż nie faworyzuje mnie - i nigdy tak nie było, tata i dziadkowie są dla niej na takiej samej stopie jak ja. Nigdy nie przeszła również etapu lęku przed obcymi, właściwie każdy może ją wziąć na ręce.

Robi papa, odmawia zabaw typu "kosi kosi", nie klaszcze, nie wykonuje poleceń (daj, chodź, etc).

Czy to wszystko mieści się w normie?

Karolina