Dzień dobry,
Właściwie nigdy nie podejrzewałabym, że z moim dzieckiem jest coś nie tak, gdyby nie jego obsesyjne zainteresowanie drzwiami i furtkami. Jak tylko widzi gdzieś bramkę, furtkę, drzwi, to musi tam podejść i zamykać i otwierać, zamykać i otwierać i tak w nieskończoność.
Ogólnie jest dzieckiem bardzo nerwowym, które próbuje wymuszać rzeczy płaczem i krzykiem. Ale ja też jestem nerwowa, więc może taki wybuchowy charakter?
Chodzić zaczął przed 11 miesiącem, jednak do dnia dzisiejszego robi to niezdarnie i wciąż się potyka.
Poza tym mówi raczej mało, często cos tam po swojemu. Kiedy chodzi, macha rączkami. Zdarza mu się uderzać główką o oparcie krzesła czy łóżeczka, często trzyma paluszki w buzi.
Jest dzieckiem, które raczej rozumie polecenia, choć nie zawsze je wykonuje. Nigdy - jeśli ma zostawić w spokoju drzwi. Pokazuje paluszkiem, kiedy go coś interesuje, w książeczce tez pokazuje, ale niechętnie i tak "na odczep". Potrafi wskazać oczko, nos i tym podobne. Na imię reaguje w domu, ale na dworze często wydaje się być zbyt zaabsorbowany, by słyszeć.
Zapisani jesteśmy na diagnozę do "Synapsis", ale na tę musimy czekać około 3 miesięcy.
Co mogę zrobić, by pomóc mojemu dziecku? Mieszkamy w Zielonej Górze i do Krakowa mamy sporą ilość kilometrów, ale możemy ją pokonać. Tylko czy taka jedna wizyta na przykład u Pani Profesor da nam coś? Jakoś pomoże?
Proszę o jakąś radę, bo wykańcza mnie czekanie i myślenie.

Małgorzata