Dzień dobry, proszę o poradę mój syn ma 3,5 roku i chodzi do przedszkola od kiedy skończył 2,4 r.ż. Jest to już jego drugie przedszkole. Synek zaczął słów typu mama tata używać już w 7 m-cu życia. Razem z mężem i najbliższym otoczeniem rozumiemy go dobrze chyba, że mówi bardzo szybko, mówi bardzo niewyraźnie, ale według mnie jak ktoś chce to może go zrozumieć. W pierwszym przedszkolu, do którego chodził panie nie skarżyły się na jego mowę tylko na zwiększoną ruchliwość, teraz syn chodzi do nowego przedszkola i codziennie by do niego poszedł nie obywa się bez krzyków i płaczu z jego strony. Syn twierdzi iż nie lubi przedszkola, pań i dzieci. Logopeda z nowego przedszkola miesiąc temu stwierdził, że syn ma jeszcze czas by mówić poprawnie, że to normalne w jego wieku, a wczoraj ta sama pani powiedziała, że ewidentnie dziecko wymaga pracy z logopedą. Panie zalecają pójście z dzieckiem do psychologa, ponieważ nie chce ich słuchać, wykonywać ich poleceń i nie chce chodzić z nimi za rękę. Jeżeli chodzi o pozostały jego rozwój syn jest w pełni samodzielny, chętnie się bawi, uwielbia rysować, budować budowle, kolejki, układa sam 60 puzzli, chętnie pomaga mi w obowiązkach domowych, zakupach, uwielbia się przytulać, okazywać mi uczucia - tacie już tylko gdy coś od niego potrzebuje. Dziecko liczy do trzech, zna kolory, jest bardzo żywy, w stosunku do obcych zawstydzony. Czy powinnam się martwić i faktycznie skorzystać z porady psychologa? Będę wdzięczna za odpowiedź, pozdrawiam.

Daria