Witam Panią Profesor.
Jestem mamą trzyletniego Chłopczyka (dokładnie 3 lata 1 miesiąc). Urodził się miesiąc wcześniej z objawami niedotlenienia okołoporodowego. Był badany w pierwszych miesiącach życia w szpitalu w Prokocimiu u specjalisty chorób dziecięcych który nie stwierdził żadnych nieprawidłowości oraz miał również robione usg główki - wszystko w normie. Badanie profilaktyczne w wieku 2 lat wykazało rozwój fizyczny prawidłowy i psychoruchowy odpowiedni do wieku. Syn od września poszedł do przedszkola i pani pewnego dnia zapytała mnie ile Kamil ma dokładnie lat i czy nie zauważyłam u niego nic niepokojącego w zachowaniu. Stwierdziła że się nie słucha, przewraca po dywanie i udaje, że jej nie słyszy - nie chce robić tego co robią inne dzieci. Dodatkowo mało mówi - w zasadzie od wakacji dopiero buduje zdania dwu- trzywyrazowe. Zauważyłam też, że syn jak był mniejszy to pytał o coś w formie "a ke" i pokazywał palcem - teraz już tak nie robi- jak pytam o jakąś rzecz "co to jest?" to jak zna to odpowiada, a jak nie to mruczy coś po swojemu pod nosem. Nie używa też pierwszej osoby "ja" tylko swojego imienia. Układa proste układanki, zna marki samochodów, lubi oglądać bajki, umie policzyć (wyrecytować) do dziesięciu i powiedzieć "Aniele Boży" prawie w całości. Jeździ na trzykołowym rowerze, lubi słuchać czytanych bajek i oglądać książeczki. Zauważyłam też, że odczyta proste wyrazy typu mama, tata, swoje imię, imiona kolegów, osób z rodziny i tego czym jest zainteresowany. Nie wiem czy powinnam się martwić - czy udać się z nim do jakiegoś specjalisty, czy zacząć z nim jakąś pracę z książeczkami, które Pani poleca - proszę o pomoc bo nie śpię po nocach.
Pozdrawiam serdecznie.

Magda