Witam Pani Profesor.
Jestem samotnym rodzicem, moja Victoria okazała się mieć problemy ze słuchem - zostały jej usunięte przez to wszystkie trzy migdały, plus wprowadzone drenaże w celu wentylacji uszu. Myślałam, że dziecko się zmieni na lepsze, w końcu zacznie mówić. Jej mowa była niezrozumiała, nadal zresztą mówi po swojemu. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że mieszkamy za granica, gdzie musi się zmagać z drugim językiem. Chodziła do przedszkola po 10 godzin dziennie, co dzień i nic z tego nie wyniosła. Ja sama kończę psychologie, ale nie wiem jak sobie z nią poradzić! Problem jest ze wszystkim; z jedzeniem, z ubieraniem się, ze sprzątaniem po sobie zabawek; z ta nieszczęsna mowa, jak pójdziemy na plac zabawna przykład to ona potem do domu nie chce wrócić! Rzuca mi się z atakami histerii czy to na ulicy, czy w sklepie jak powiem coś nie po jej myśli, albo jej czegoś nie kupie. Victoria ma prawie piec lat, jest niby "normalna", wie czego chce, ale "nie da się lubić" jeśli wie Pani co mam na myśli. Ktoś przyjdzie, przyniesie jej prezent na przykład, o coś ja zapyta, to ona się zawiesza, ignoruje mnie i tego kogoś. Przez to ja nie mogę znaleźć sobie partnera, bo każdy uważa ja za "mocno odstającą od normy". Byłam u lekarzy, psychologa, nikt nie widzi tego co ja. Jest mi strasznie ciężko. Victoria pójdzie do szkoły od tego września, boje się, ze ja tam dzieci "zjedzą"! Ona sobie nie da rady, ciągnie do dzieci, ale jest dla rówieśników nudna - bo nie mówi przede wszystkim, albo mówi niezrozumiale. Proszę o pomoc, błagam nawet.

Pytanie przesłała Pani Agata Kowalska