Witam.
Mój syn w maju skończy 4 lata. Mówi bardzo niewiele (może około 20 słów).
Pierwsze słowa pojawiły się dopiero w wieku 3 lat i 3 m-cy (nie, mama, chodź). Gaworzyć zaczął około 7 m-ca, przed ukończeniem 1,5 roku zamilkł, tzn.przestał używać głosu (miał etap mutyzmu - tak nazwała to Pani neurologopeda). Był diagnozowany przez psychologa i neurologopedę w kierunku autyzmu (wykluczono), miał badany słuch - w porządku. Poza brakiem mowy rozwija się prawidłowo - rozumienie mowy jak najbardziej zgodne z wiekiem, wykonuje bardziej złożone polecenia, wykazuje duże poczucie humoru, rozwój fizyczny przebiegał bez zakłóceń - wcześnie zaczął chodzić i wykonywać różne czynności fizyczne. Ma ograniczony kontakt z rówieśnikami (w rodzinie nie ma dzieci), chodził do przedszkola, ale ze względów zdrowotnych musieliśmy na dłuższy czas - zawiesić. Radził sobie w przedszkolu całkiem dobrze, bawił się z dziećmi, wykonywał polecenia i brał udział w zabawach zorganizowanych - choć wszystko to bez jednego słowa. Wypracował własny język podstawowych gestów. Syn wymawia pojedynczo wszystkie samogłoski i część spółgłosek:t,m,p,b,h,d,c,s,w,l,z (mniej lub bardziej poprawnie). Nowe słowa nie pojawiają się samoistnie, są wyłącznie efektem żmudnych ćwiczeń ze mną. Tworzymy sylaby z wymawianych głosek, a z czasem kolejne krótkie słowa. Tą metodą w ciągu miesiąca opanowaliśmy większość słów dźwiękonaśladowczych ( kolejne zwierzęta) i parę rzeczowników. Syn bardzo niechętnie podejmuje próby wypowiedzenia nowych głosek (skłonienie go do prób wypowiedzenia i później ćwiczenia literki L zajęło nam 2-tyg.)czy nawet łączenia znanych w sylaby, których jeszcze nie ćwiczył. Kiedy próbuje go nakłonić do powtórzenia czegoś nowego, opór z jego strony jest dosłownie odczuwalny. Ale jeśli już uda się opanować jakąś sylabę, to wtedy chętnie ją powtarza. Tworzy proste zdania z opanowanych słów (raczej równoważniki, gdyż mówi może 3 czasowniki). Zna literki odpowiadające większości wypowiadanych przez niego głosek. Potrafi odczytać parę sylab ( ma, ta, em, to). Może jest Pani w stanie podpowiedzieć jakieś ćwiczenia, czy sposób postępowania, by wspomóc go w nauce mowy? Może jakieś pomocne opracowania. Będę wdzięczna za każdą podpowiedź, gdyż czuję się całkiem bezsilna w tej sytuacji. Logopedzi, z którymi mieliśmy do czynienia twierdzą, że na ten moment tylko moja praca z synem może coś zmienić.
Natomiast ja obawiam się, że nadal mam za mało wytycznych, aby uzyskać wymierne efekty.

Pytanie przesłała Pani Iza